Prachin Chand Sangraha

Page 127

11 જેવાને સૂરી નર ચાહે. મે 16 કટિ મેખલ–ખલકે કર ચૂડી, રત્ન જડીત સેવન મય રંડી, ચરણે ઘુઘર ઘમ ઘમ ઘમકે, ઝાંઝર ઝમક-ઝમક રણકે. 17 હત–ચણ અલના સમવાન, જે ઘા જુગલી કેલ સમાન અલી કાજલ શીર વલંબી, હરિલંકી કરી વિપુલની નંબી, 5 18 હું સ ગામિની ચાલે મલયે (૫)તી, મુખ બોલે સદા અમીય જરતી; નવ જોબન ગુણવંતી બાલા, કદલી દલ નુ અંત સુકન્નમાલા, મે 19 મે ત્રિલોચના તું બહુ ઠકરાઈ, વારું વિચક્ષણ અતિ ચતુરાઈ; નહિ કે એ જાણપણુ, તુજ આગે– અરિ. જીજ્યા તે ભૂજ લિ. છે 20 સૂર પણે પણ તું પર ચંડી. રાય--રાણ તુજ આણુ ન ખંડ, વિદ્યા પર્વત સઘળે મંડી; તારી હુંડી કિંગૃહી ન ખંડી. ! ર૧ | કલિંક ન બેલું કહી માયા, તીન ભવન સહી તે નિષાયા; તું સાચી ત્રિહુ જગની માયા, સૂર-નર-નિર-તું જ ગુણ ગાયા. ર૨ તારૂ તેજ તપે ત્રિભુવને, હરિ હર--બ્રહ્મા સહુ તુજ માને; માઈ અક્ષરજે બાવન્ન, તેનિપાયા તુજ ગધન્ન. 23 5 ભરહભેદ પિંગલની વાણિ, શાસ્ત્ર સકલને વેદ પુરાણી, નાદ ભેદ ગીતની ખાણી, પરકટ કિધા તે સુભ જાણું ! 24 છે કામિત પૂણે સુરત સરખી, વિદ્યાદ્વાન આપે તું હરખી; પર ઉપગાર મેં તુજ પરખી, (હિ સદા મુખ અમૃત વી. | 25 | જગ સહ બેઠે બોલે તાહરે, જીવ સકલની આશા પૂરે અલિય વિઘન તેહના નિત શ્રે, તિણ કારણ વસી તું મન મેરે. 26 છે. જે તે સ્વામીનિ સુમસ્ત જાણે, તે કવિ ભાવ ભલે આણે, For Private and Personal Use Only