________________
માનવ થઈને જીવીએ..
નટવરભાઈ દેસાઈ ઈશ્વરે આપણને સૌને અમૂલ્ય માનવ દેહ આપ્યો છે તે
જીવન આ ક્ષણભંગુર, આપણા ઉપર ઈશ્વરની મોટી કૃપા છે. આ બ્રહ્માંડમાં લાખો જીવો
અણગમતું ન કરીએ કાંઈ, છે પરંતુ મનુષ્ય દેહ એક જ એવો છે કે જેને ઈશ્વરે વિનય, વિવેક,
સૌને સાથે હળીમળીને, પ્રેમાનંદ સંગાથે રહીએ, સંવેદના અને શું સારું, શું ખરાબ તે બુદ્ધિપૂર્વક નક્કી કરવાની
માનવ છીએ આપણે, શક્તિ આપી છે. અન્ય જીવોમાં આવી સમજણ કે સંવેદના આપેલ
માનવ થઈને જીવીએ...૩ નથી. આને કારણે મનુષ્ય અવતારને શ્રેષ્ઠ કહેલ છે. આવી અદ્ભુત
માનવ દેહ અમૂલ આ, શક્તિઓ માનવને ઈશ્વરે આપી છે અને જો તેનો સાર્થક રીતે
જેમ તેમ ના વેડફીએ, ઉપયોગ થાય તો માણસ ઈશ્વર સુધી પહોંચી શકે. આવી જ અપેક્ષાથી
જીવી સમજણપૂર્વક, જીવન સાર્થક કરીએ,
માનવ છીએ આપણે, ઈશ્વરે મનુષ્યનું સર્જન કર્યું, પરંતુ મનુષ્યનું સર્જન કર્યું, પરંતુ
માનવ થઈને જીવીએ..૪ મનુષ્ય ઈશ્વરની અપેક્ષાઓને ભૂલી સ્વચ્છંદ રીતે વર્તવા લાગ્યો
મારું તારું મૂકીને આપણું કરતાં શીખીએ, અને દિવસે દિવસે તે માનવ મટીને પશુ જીવન જીવતો થયો.
ભેદ ભૂલી ઉચ્ચ નીચના, આજનો આપણો સમાજ બધાં જ નૈતિક મૂલ્યો ભૂલીને પોતાના
અનુસરીએ અવાજ અંતરના, સ્વાર્થ અને લોભને કારણે સમાજને અધોગતિ પ્રત્યે લઈ ગયેલ
માનવ છીએ આપણે, છે. બળાત્કાર, વ્યભિચાર, ભ્રષ્ટાચાર અને એકબીજા પ્રત્યેના
માનવ થઈને જીવીએ..૫ વેરઝેરને કારણે અત્યારનો સમાજ આવા દુર્ગુણોથી ખદબદી રહેલ
નહીં અભરખો વિદાય વેળાએ, છે. માણસ પૈસા, સત્તા તથા ખોટા વ્યસનો માટે કોઈપણ દુષ્કૃત્ય
સાર્થક જીવનની છેલ્લી પળે, કરતો હોય છે. બહુ જ થોડા લોકો માનવ તરીકેની પોતાની
ખુશીથી પ્રભુ સન્મુખ થઈએ, ફરજ અથવા પોતાની શક્તિઓ સમજે છે અને તેમનું જીવન સાર્થક
માનવ છીએ આપણે, કરે છે.
માનવ થઈને જીવીએ...૬ હાલમાં જે પરિસ્થિતિ છે તેને ધ્યાનમાં રાખીને “માનવ થઈને
અંશ સો આપણે ઈશ્વરના, જીવીએ તેને માટે માણસે જીવનમાં શું કરવું જોઈએ તે બાબતનું
જીવન મંત્ર આ સમજણનો, એક કાવ્ય લખવાની પ્રેરણા થઈ અને તે મુજબ આ કાવ્ય લખાયું.
વર્તનમાં મૂકી જીવન જીવી જઈએ, આશા છે આમાંથી પ્રેરણા લઈ અત્યારની પરિસ્થિતિમાં થોડો
માનવ છીએ આપણે, સુધારો થાય તેવી અપેક્ષા આ લેખકની છે.
માનવ થઈને જીવીએ.૭
E
માનવ થઈને જીવીએ > ઈશ્વરના સંતાન સૌ આપણે, કરીએ એવું કંઈક, એકબીજાને ગમીએ, ભૂલી ભૂલચૂકના ગણિત એકમેકના, માનવ છીએ આપણે,
માનવ થઈને જીવીએ..૧ હાથમાં હાથ આપી એકબીજાને, હૈયું પણ આપી દઈએ, અરસપરસની સંવેદનાને ઝીલીએ, માનવ છીએ આપણે,
માનવ થઈને જીવીએ..૨
છપ્પા તિલક કરતાં ત્રેપન વહ્યાં, જપમાળાનાં નાકાં ગયાં તીરથ ફરી ફરી થાક્યા ચરણ, તોય ન પહોંચ્યાં હરિને શરણ કથા સુણી સુણી ફૂટ્યા કાન, અખા તોય ન આવ્યું બ્રહ્મજ્ઞાન
એક મૂરખને એવી ટેવ, પથ્થર એટલા પૂજે દેવ
પાણી દેખી કરે સ્નાન, તુલસી દેખી તોડે પાન એ તો અખા બહુ ઉત્પાત, ઘણા પરમેશ્વર એ ક્યાંની વાત આંધળો સસરો ને શણગટ વહુ, એમ કથા સાંભળવા ચાલ્યા સહુ
કહ્યું કંઈ ને સમજું કંઈ, આંખનું કાજળ ગાલે ઘસ્યું ઊંડો કુવો ને ફાટી બોક, શિખ્યું સાંભળ્યું સર્વે ફોક
- અખો
(સપ્ટેમ્બર - ૨૦૧૭
L; પ્રબુદ્ધ જીવન ET
