________________
પંથે પંથે પાથેય પહલે એક આસમાન પૈદા કર.
| ગીતા જૈન શાળા શિક્ષણ સાથે ઘણા વર્ષોથી સીધો સંબંધ નથી ઉપરાંત ઉમરગામના સહસાધકો સાથે અલપજલપ ચર્ચા થઈ જતી કોઈ વિદ્યાર્થીઓ સાથે પણ ઘનિષ્ટતા ન હોઈ વિશેષ જાણકારી ન અને એપ્રિલ-૨૦૧૭ માં થોડા દિવસ આશ્રમમાં રોકાઈ અને મેં હોય એ સ્વાભાવિક છે.
બીજને ફેરવવા માટે ભૂમિકા તૈયાર કરી. અહીંના સહુ સાધકોએ મેં શાળા-અભ્યાસ ૧૯૬૫-૬૬ માં પૂરો કર્યો આથી ઉમળકાભેર સ્વાગત કરતાં- મીટીંગ ગોઠવાઈ – બે મીટીંગમાં જ અભ્યાસક્રમના બદલાવ, આધુનિક શિક્ષણ પદ્ધતિના ફેરફાર વગેરે નિર્ણય લેવાઈ ગયો. દસમા ના ગુજરાતી માધ્યમના વિદ્યાર્થીઓ વિશે અજાણતાં રહી જવાયું!
અભ્યાસની રીતે અને આર્થિક રીતે કમજોર વર્ગના હોય છે તો પણ દર વર્ષે ૧૦-૧૨ મા ધોરણની પરીક્ષાઓના પરિણામની શરૂઆત એ બાળકોથી કરવી. છાપાઓમાં જોરશોરથી નોંધ લેવાય. મેરીટ લીસ્ટના બાળકોના દસમા ધોરણના ગુજરાતી માધ્યમના બાળકો એમ.કે. મહેતા ફોટા છપાય એમના વડીલો હરખાય, એમની શાળા કોચિંગ સ્કૂલમાં ભણે. સ્કૂલના મેનેજીંગ ડાયરેક્ટર બીનાબહેન અને એમના ક્લાસના સંચાલકો એમનું બહુમાન કરે. પત્રકારો એમના ઈન્ટરવ્યુ સુપુત્ર સુકેતુ મહેતા સહસાધકની રૂએ મીટીંગમાં હાજર હતા. પ્રગટ કરે. ભવિષ્યના એમના સપનાને ઉજાગર કરે. આ બધું એમણે તરત જ ક્લાસરૂમ આદિની વ્યવસ્થાની તત્પરતા દર્શાવી. મગજના એક ખૂણે અંકિત થાય.
એક મોટું કામ થઈ ગયું. સ્થાન અને એ પણ શાળા એટલે પણ સાથોસાથ ઓછા ટકાએ વિદ્યાર્થીઓને થતી હાલાકી, ક્લાસરૂમ, બેન્ચ, બોર્ડ, લાઈટ, પંખાદિ સઘળું વ્યવસ્થિત મળી આગળ મનગમતી લાઈનમાં જવા ન મળે, મા-બાપ પણ અહીંથી ગયું! તહીં દોડાદોડી કરે, ડોનેશનનાં નામે અઢળક નાણાં ખર્ચાય... મારો આગ્રહ રહ્યો કે બાળકો પાસે ફી નથી લેવાની પણ છતાંય પરિવાર સંતોષ ન અનુભવે એ પણ મગજના ખૂણે નોંધાતું શિક્ષકોને મહેનતાણું આપવું જ જોઈએ. જાય.
એટલે બીજો પ્રશ્ન ફંડનો? અને સૌથી વધુ હૃદય ભીનું થાય આપઘાતના કિસ્સા વાંચીને અંદાજિત માસિક ૨૦,૦૦૦ નો ખર્ચ મૂકવામાં આવ્યો. એક કે અભ્યાસને જ પડતો મૂકતાં જ બાળકોની વેદના થકી. વર્ષની યોજના વિચારીએ તો વાર્ષિક ૨,૪૦,૦૦૦ ની
શ્રી અરૂણભાઈ દવેની એક વાતનું વજૂદ પણ મનમાં ઉભરી આવશઆયકતા. અન્ય સ્થાનોના મારા ઉદાર દિલ સહસાધકોને રહેલું હતું - “આજે માનવજાત ઉપર ઉતરી રહેલા જીવલેણ કુદરતી વાત કરું એવો પ્રસ્તાવ મૂકતાં જ એની સ્પષ્ટ ના સાથે, “બેન, પ્રકોપો, ધોવાઈ રહેલી સંસ્કારિતા, અને ક્ષીણ થઈ રહેલી બાળકો ઉમરગામના છે, એમને માટે ઉમરગામથી જ પૈસા એકત્રિત માનવતાને બચાવવા આપણી પાસે એક માત્ર રામબાણ ઈલાજ કરીશું.' - આવા વિશ્વાસથી યાત્રાના પગરણ શરૂ થયા. જો કોઈ હોય તો તે છે શિક્ષણ, હા, એકમાત્ર શિક્ષણ.”
ત્યાં હાજર સોએ પોતાનો ફાળો જાહેર કર્યો અને મારા આવી વાતો વર્ષોના વર્ષો સાંભળતી/વાંચતી રહી, એના થર ધ્યાનમાં આવ્યું એક-બે જણ જ આલી રકમ કાં પૂરી કરે? સૌને જામતા થઈ રહ્યા હતા અને એકવાર યોગ શિબિરાર્થે છત્તીસગઢના તક મળવી જોઈએ. ધમતરી શહેરમાં હતી. ત્યાં એક સહસાધક ભાઈએ પોતાના ઘરની એટલે પ્રસ્તાવ મૂક્યો. માસિક રૂ. ૫૦૦ થી શરૂઆત કરીએ બહારના અને દુકાનની જોડાજોડ ઓરડામાં વેકેશનમાં આર્ટ/ક્રાફ્ટ એટલે વાર્ષિક રૂ. ૬,૦૦૦/- અને એ ગુણાંકથી જ આગળ વધીએ. અને અંગ્રેજીના નિઃશુલ્ક વર્ગો ચલાવે એ બતાવ્યું! એ પણ પગારદાર માસિક રૂા. ૨,૦૦૦/- થી વધુ કોઈના લેવા નહીં અને “અમ ઝાઝા શિક્ષકોની નિમણુંકથી, કોઈ સંસ્થાનું માધ્યમ નહીં માત્ર પોતાના હાથ રળિયામણા' ગોઠવાયું. તરફથી આ આર્થિક અને શૈક્ષણિક સેવા! આ વાતે મારા મનમાં શિક્ષકોની શોધ અને યોગ્યતા માટે સમિતિ નિમાઈ. ફંડ દર બીજ રોપાયું!
મહિને ઉઘરાવવાની વ્યવસ્થા વિચારાઈ. નિયમિતતા અને આકલન | દર વર્ષે પરિણામની સીઝનમાં આ બીજને ખાતર-પાણી-તડકો માટે બેનો તૈયાર થઈ. આમ નિશ્ચિતતા સાથે મહેતા સ્કૂલમાં ત્રણ મળતાં રહ્યાં-એ ધીમે ધીમે પાંગરી રહ્યું હતું.
શિક્ષિકાઓની મદદથી ૧ લી મે ૨૦૧૭ એ કોચિંગ વર્ગ શરૂ થયા. ઉમરગામમાં “સ્વઆશ્રમ' ની ભેટ મળી ને ભીતર પાંગરી રહેલું ૧ થી ૧૦ મે ના વર્ગ પછી વેકેશન પડ્યું. આ ૧૦ દિવસના બીજ સપાટી પરથી બહાર આવવા તલસીજીતરફડી રહ્યું હતું. અનુભવ મને વોટસ એપ અને ફોન પર મળતા રહ્યા. મારી ઘણા ૩૪ 1 પ્રબુદ્ધ જીવન 31
સપ્ટેમ્બર - ૨૦૧૭)
હ
