Neminath Stotra Sangraha

Author(s): Tirthbhadravijay
Publisher: Shraman Seva Religious Trust

Page 313

२७६ • श्रीनेमिनाथस्तोत्रसङ्ग्रहः
घनरथनाम्नस्तीर्थङ्करस्य सुतो मेघरथनृपो भूत्वा पितुर्घनरथतीर्थङ्करस्य पार्श्वे प्राप्य चरणं-चारित्रं सञ्चित्योपार्ण्य तीर्थङ्कर-चक्रधरयोर्लक्ष्मीं ॥९॥
उत्पन्नः सर्वार्थसिद्धे विमाने, परमायुरुत्कृष्टायुः, तदनु हस्तिनागपुरे श्रीविश्वसेनराज्ञः प्रणयिन्याः, अचिरादेव्याः कुक्षौ - गर्भे ॥१०॥
चतुर्दशस्वप्नैः पिशुनितः सूचितः, मेषराशौ भरण्यां कृतानि पञ्चकल्याणानि येन स तथा भाद्रपदकृष्णसप्तमीनिशायां हे नाथ! त्वमवतीर्ण इति गाथात्रयार्थः ॥११॥
अथ भगवदवतारे यदभूत् तदाहु:
अवयरिए तई पियरो समिच्च इंदेण सलहिया महिया । मायाऽऽसि गूढगब्भा गिहं च फुडबहुविहनिहाणं ॥१२॥
अवतीर्णे त्वयि माता-पितरौ समेत्याऽऽगत्य इन्द्रैः श्लाघितौं महितौ - पूजितौ । माता तदा गूढगर्भाऽलक्षितगर्भा आसीत् । च-पुनर्गृहं स्फुटानिप्रकानि, बहुविधानि - नानाप्रकराणि, निधानानि यत्र तत् तथा आसीदित्यनेन योग इति गाथार्थः ॥ १२॥ अथ जन्मकल्याणकं भणन्ति
तो जेकसिणतेरसिरत्तीए कणयवन्नो हरिणको । कासवगत्ते जाओ चालीसधणूसियसरीरो ॥१३॥
ततः ज्येष्ठमासस्य कृष्णत्रयोदशीरात्रौ कनकवर्णः हरिणाङ्कः काश्यपगोत्रे जातः त्वमित्यध्याहार्य चत्वारिंशद्धनुरुच्छ्रितशरीरः । इदं चोत्तरकालापेक्षया विशेषणमिति गाथार्थः ॥१३॥
अथ जन्मकाले यज्जातं तदाहु:
अह झत्ति जगुज्जोए जाए चलियासणा करे महिमं । छप्पन्नदिसि कुमारीओ तदणु चउसंठि सुरवइणो ॥१४॥
अथ जन्मानन्तरं झटिति जगदुद्योते जाते चलिताऽऽसनाः षट्पञ्चाशत् दिक्कुमार्यः कुर्वन्ति जन्ममहिमानम् । तदनु चतुःषष्टिः सुरपतयो जन्ममहिमानं कुर्वन्ति । एतच्चाऽतिसंक्षिप्तमुक्तं अतः किञ्चिद्विव्रियते - गजदन्तपर्वताधो