________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૯૮
પુત્રે કહ્યું, હે માતાજી! તમે આ શું બેલે છે? મારા શિરછત્રને શિરચ્છેદ કરવાની વાત કરતા આપનું હૃદય કેમ ચાલે છે, તે મને સમજાતું નથી. મારા ઉપકારી પિતાનું સદા મંગલ થા–એજ ભાવના મેં આજ સુધી સેવી છે અને જીવીશ ત્યાં સુધી સેવવાને છું. માટે હવે ફરીથી આપ મારી આગળ આવી ભયંકર વાત ન કરશે.
પુત્રની પિતાભક્તિ જોઈને પણ રાણુના હૃદયમાં પતિભક્તિ ન જાગી. ત્યાં તે કાળા કામ-ક્રોધ ઉછળી રહ્યા હતા.
હવે તે એ નિશ્ચયે પહોંચી કે જે પતિ મને દેહસુખ આપવામાં સતત સહયોગી ન થાય, તે પતિ મારે મન પતિ નથી, પણ પગમાં કાંટે છે. મારે તેને ત્યાંથી ઉખેડીને ફેકી જ દે જોઈએ. " વિષય-કષાય વકરે છે ત્યારે તે જીવના કેવા બૂરા હાલ કરે છે, તે આ પ્રસંગે સ્પષ્ટપણે સમજાવે છે. બળબળતી આગમાં ગમે તેટલું ધાન્ય હેમે તે પણ તે તૃપ્ત નથી થતી, પણ વધુ ઉગ્ર બનીને વધુને વધુ ભેગ માગે છે. તેમ વિષય-કષાય ભેગ વડે કદી તૃપ્ત નથી થતા પણ વધુ વકરે છે. તેને વશ થયેલા માનવીને હરાયા હેર કરતાં પણ બદતર કક્ષાએ ધકેલી દે છે. તેના ઉપર તે અંકુશ જ જરૂરી, તેમજ સ્વ–પર ઉપકારક છે.
આ જગતમાં એ એક પણ જીવ નથી થયું, કે જેણે દેહભેગ વડે તૃપ્તિ અનુભવી હોય. જ્યારે ત્યાગ વડે આત્માને તૃપ્ત કરીને મોક્ષે જનારા અનંત આ જગતમાં થઈ ગયા છે.
For Private and Personal Use Only
