Nalvilasnatakam

Author(s): Ramchandrasuri, Vijayendrasuri
Publisher: Harshpushpamrut Jain Granthmala

Page 127

११०]
नलविलासे आशीलताशतघनेषु फणीन्द्रवक्त्रकोणाश्रमेषु ननु येन भवामि शान्तः ॥ १५ ॥
दमयन्ती-(किञ्चित् परिक्रम्य) 'कथं मज्भण्हो वदि ? न सक्कमि दिणेसरतावसंतावेण परिक्कमिदु ।
(ऊर्ध्वमवलोक्य सबाष्पम् ) हा देव दिणेसर ! किं दहेसि किरणेहि देहदहणेहि ? जइ सो निसढाहिवई अदयमणो किं तुहं पि तहा ॥१६॥
राजा-( सरभसं दमयन्ती प्रति) आः स्त्रीरत्न ! पतिव्रते ! शठमतेः क रस्य दुष्टात्मनः
पत्युस्तस्य पुनः पुनः सकलुषां मा मा गृहाणाभिधाम् । तन्नामश्रवणाद् वयं च निखिला पर्षच्च सेयं नटा
श्चैतेऽसौ ननु बाहुकश्च महता पापेन संलिप्यते ॥१७॥
नल:--(सरोषम् ) किमिदमपरिज्ञातमुच्यते देवेन । क्र रचक्रवर्ती नलोऽस्मि, योऽहमकाण्डे देवीमेकाकिनी गहने वने निलज्जः सन्त्यजामि । तस्य महत्यपि पाप्मनि का किलाशङ्काः? १. कथं मध्याह्नो वतते ? न शक्नोमि दिनेश्वरतापसन्तापेन परि
क्रमितुम् । हा देव दिनेश्वर ! कि दहसि किरणैर्देहदहनैः ? यदि स निषधाधिपति रदयमनाः किं त्वमपि तथा ? ॥१६॥