________________
૪૧
રહ્યો છું, મેં જરાપણ આપને સારું-ખોટું નથી કહેલ, ફક્ત આટલું જ પૂછ્યું છે કે તમો આ કાગળના ટુકડા પર તમારા પગ સ્થાપન કરી શકો છો ? જે વાક્ય ઉપર તમો આટલા ઉછળી પડ્યા. અને ઘણા ગુસ્સામાં આવી ગયા, હવે તો તમારા મુખથી જડવસ્તુનું સન્માન કરવા માંડ્યા, આ શું?
મૌલવી :- અમે ક્યારે જડમૂર્તિનું પૂજન માન્યું છે ? મંત્રી - શું કાગળ અને શ્યાહી જડ વસ્તુ નથી ? મૌલવી - હા... હા... જડ નથી તો શું છે ?
મંત્રી :- મૌલવીજી જો આ પ્રમાણે છે. તો કાગળ અને શ્યાહી બંને એકઠા કરીને ખુદા લખી શકાય છે આમાં કાગળ અને શ્યાહી સિવાય ત્રીજી કોઈ વસ્તુ છે નહી, ન તો તેમાં ખુદાનો હાથ છે, અને ન તો તેમાં ખુદાના પગ છે. તો પછી તમોને ગુસ્સો કેમ આવ્યો ?
મૌલવી:- હાં જી હાં ! બસ તેમાં પરમાત્માનું નામ પ્રત્યક્ષ લખેલું છે. તેથી તેના પર અમો પગ કેવી રીતે મુકી શકીએ.
મંત્રી - જ્યારે તમો કાગળ અને મસી દ્વારા લખાયેલ પરમાત્માના નામ પર પ્રાણોનું બલિદાન કરવા લાગ્યા છો, તો પછી પરમાત્માની મૂર્તિ પર કેમ બલિદાન નથી આપતા, અને તમો કેવી રીતે કહી શકો કે અમો જડવસ્તુને નથી માનતા, ચાલો... મૌલવીસાહેબ...! એક વાત તો બીજી બતાવો કે તમો લોકો માળાના મણકા ગણો છો કે નહી ?
