________________
૧૬૦
છે. શ્રાવકોને બંને પ્રકારની પૂજા અને સાધુઓને ભાવપૂજા અવશ્ય કર્તવ્ય છે. જેમાં પહેલા હિંસા દેખાય છે. પરંતુ અનંત જીવોની તેમાં સદાને માટે દયા હોય છે. કારણ કે સમકિતદાતા આ પૂજન ઓછા સમયમાં મુક્તિને આપનારૂ થઈ જાય છે અને મોક્ષમાં ષડ્જવનિકાયનો સર્વથા આરંભ-સમારંભ અને સંકલ્પ હટી જવાથી અનંત લાભ થઈ જાય છે.
પેજ નં ૧૩૬-૧૩૭માં લખેલી વાતો એક તરફી છે અને તેનો જવાબ પહેલા આવી ગયો છે. પિષ્ટપેષણ નથી કરતા પણ આટલું લખવું બસ છે કે સાંસારિક કાર્યનો મોહ જનક આરંભ છે અને પ્રભુ પૂજામાં ધર્મજનક છે કોઈપણ વ્યાપારીને વ્યાપારમાં પહેલા રકમ રોકવી જ પડે છે. પરંતુ લાભ કઈ ગુણો અધિક થવાથી રકમ રોકવી એ સફળ કહેવાય છે. એવી રીતે પૂજામાં અનર્ગલ (ઘણાં) લાભના કારણે થોડો આરંભ કરવો પડે છે અને આ છોડી દેવાથી શ્રદ્ધા ભ્રષ્ટ બનીને સ્વયંની કલ્પનાથી પાળેલ દયા સંસારના ઊંડા ખાડામાં ધકેલે છે. ગૃહસ્થ સંબંધી હિંસા સંપૂર્ણ નુકશાનવાળું સ્થાન છે. અને ધર્મમાર્ગમાં કરેલી ક્રિયા મોક્ષ સુધી પહોંચાડવાવાળી છે. સૂક્ષ્મ વિચાર કરવાથી ખ્યાલ આવે છે કે સ્વયંના ભોગના કારણે અનંતજીવોનો નાશ કરવાવાળા, ભગવાનની પુષ્પાદિ અષ્ટદ્રવ્યથી પૂજા કરવામાં ભડકે છે (ડરે છે) તે પૂરા અજ્ઞાની છે. અને અનાદિથી
