Book Title: Mul Margnu Amrut ane Adhyatmanu Shikhar
Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Raj Saubhag Satsang Mandal Sayla

View full book text
Previous | Next

Page 22
________________ ૩. સબકો વંદનીય હદગાદ આડતિયાની અંતરના વાત્સલ્યભાવે સેવા કરનાર દેવબાઈ પોતીકા સ્વજનોની તો કેટલી બધી સંભાળ લેતા હશે. ભરતી પછી ઓટ આવે એમ પંચાણભાઈના વ્યવસાયમાં પણ ભરતી પછી ઓટ આવી. નાનકડા ગામમાં નાનકડો ધંધો ચાલતો હોય અને એમાં મુકેલીભર્યા પવનનો એક સપાટો આવી જાય એટલે સઘળું છિન્નભિન્ન થઈ જાય. પંચાણભાઈના જીવનમાં આર્થિક આફતના ઓળા ઊતરી આવ્યા. આવે સમયે દેવબાઈએ આફતમાંથી પાર ઊતરવા પોતાનાં ઘરેણાં આપ્યાં. દેવબાઈ જીવનમાં સાચા અલંકારરૂ ૫ તો સાધુ, સંતો અને સ્વજનોની સેવાને ગણતાં હતાં. ઘરની શોભા એ એમનું ઘરેણું હતું. એ શોભાને જાળવવા માટે સોનેમઢચા ઘરેણાં આપતાં એમને સહેજે ખચકાટ થયો નહિ, પંચાણભાઈ અને ભાણબાઈ તો પુત્રવધૂની આવી વિરલ ઉદારતા જોઈને પ્રસન્ન થઈ ગયાં. વળી પોતાનાં સાસુ-સસરાની સેવા કરવામાં દેવબાઈ રાત-દિવસ ખડે પગે રહેતાં હતાં. | દેવબાઈને વિનયમૂર્તિ કહેવાં કે સેવામૂર્તિ કહેવાં એ જ સવાલ જાગે. હકીકતમાં એમણે હૃદયના સાચા વિનયથી સેવાભક્તિ અપનાવી હતી. પુત્રવધૂની સેવાવૃત્તિ જોઈને સાસુ-સસરા એમને અંતરના આશીર્વાદ આપતાં હતાં અને એની કુખે કુળદીપક જન્મે એવી ભાવના સેવતાં હતાં. આવાં દેવબાઈની કુખે દિવ્યરત્નનો જન્મ થયો. આ જન્મયોગીનું પહેલું નામ “લક્ષ્મીનંદન” પાડવામાં આવ્યું. શ્રીમદૂના જન્મ પૂર્વે દેવબાઈને શિવકુંવરબાઈ નામની પુત્રી હતી. શ્રીમદ્રના જન્મ પછી દેવબાઈની કૂખે પુત્ર મનસુખભાઈ અને દીકરીઓ ઝબકબાઈ, મેનાબાઈ અને જીજીબાઈનો જન્મ થયો. આમ શ્રીમદુને એક ભાઈ અને ચાર બહેન હતાં. રવજીભાઈ સાધુ-સંતોના સદાના સેવક. સાચી સેવાને નાતજાતની કોઈ સીમા ન હોય. રવજીભાઈએ લાંબા સમય સુધી એક ફકીરની સેવા કરી. ફકીરે એમને કહ્યું કે, “રવની, 7 સવેરે નતી નાના ” બીજે દિવસે સવારે રવજીભાઈને ફકીર પાસે જવાનું હતું. બન્યું એવું કે વહેલી સવારે એમના ઘેર મહેમાનો આવ્યા. અતિથિના સ્વાગતને ધર્મ માનનારા રવજીભાઈ મહેમાનોની આગતા-સ્વાગતા માટે રોકાયા. એમના મનમાં જલદીથી ફકીર પાસે પહોંચવાની ઉત્કંઠા હતી, પરંતુ મહેમાનોને રેઢા મૂકીને એમ ને એમ ચાલ્યા જાય તો એમનો અતિથિધર્મ લજવાય. મહેમાનોની સરભરા કરવામાં ફકીર પાસે પહોંચવામાં વિલંબ થયો. ઓલિયા ફકીર રવજીભાઈની રાહ જોઈને બેઠા હતા. વેળા વેળાનું કામ કરે છે. રવજીભાઈ એ પળ અને એ ક્ષણ ચૂકી ગયા હતા. એ વિરલ ઘડી પસાર થઈ ગઈ હતી. ' ફકીરે રવજીભાઈને જોયા. એમણે કરેલી આજ દિન સુધીની એમની સેવા-ચાકરી ફકીર ભૂલ્યા નહોતા. ખરી ક્ષણ ચૂકી ગયેલા રવજીભાઈને ફકીરે કહ્યું, "रवजी ! तुम बहुत देर से आये । रवजी, तेरे को दो लडके होंगे, एक तो बड़ा नाम निकालनेवाला होगा, और दूसरा भी अच्छा होगा । दोनो लडके तुम्हारा नाम रोशन करेंगें । मगर बडा लडका सबको वंदनीय होगा । मगर रवजी, तुम बहुत देर से आये । रवजी, अब ईस दुनिया से चला जाता हूँ, तुम अब तुम्हारे घर जाओ । तेरा भला होगा ।" રવજીભાઈ ઘેર આવ્યા. બીજે દિવસે તપાસ કરી તો ક્યાંય પેલા ફકીર મળે નહિ. ફકીર પાસે પહોંચવામાં વિલંબ થયો તે માટે એમને ખૂબ અફસોસ થયો. / / . Jain Education station For Personal mee te Oh www

Loading...

Page Navigation
1 ... 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 ... 258