Book Title: Mahavir 27 Bhav Sachitra Jivan Darshan
Author(s): Purnachandravijay, Rajendravijay
Publisher: Susanskar Nidhi Prakashan
View full book text
________________
[ ૧૩ ] કપટ જાળ ! હું કાકાની પાસે કે આજ્ઞાનિષ્ઠ રહું છું ને એ મારા તરફ કેવી પારકી નજર રાખે છે ! એણે કેધ ઝરતી આંખે દ્વારપાળને કહ્યું : જોયું છે, મારું બળ ! ધારું તો આ વિશાખાનંદીને હું સપરિવાર ધડથી છુટા પાડી શકું એમ છું.
ને વિધભૂતિએ નજીકમાં રહેલા કોઠાના ઝાડ પર એક મુઠ્ઠી મારી. એના પ્રહારે જ એની પર રહેલા કોઠાના બધા ફળ નીચે તુટી પડ્યા.
દ્વારપાળ આ બળ આગળ ઝૂકી પડ્યો. દાંત કચકચાવીને પિતાની આ પ્રકિયાનું રહસ્ય સમજાવના વિશ્વભૂતિએ કહ્યું : | ‘દ્વારપાળ ! હું ધારું તે આ કઠાના ફળની જેમ વિશાખાનદીને જીવનથી છુટ કરી શકું છું. પણ, ના. વડિલેને વિનય કેમ વિસરાય? બાકી કૂડ કપટ તે આ સંસારમાં ચાલે જ ! ”
વિધભૂતિએ સંસારની માયા-જાળનું ભેદી-દર્શન કર્યું ને એનું દિલ આ દિવાન-દુનિયા પરથી ઉઠી ગયું. એના દિલની દુનિયામાં એક પડદો પડે : સર્યું આ સંસારથી ! ને એ વિરાગની વાટે હરણફાળે ચાલી નીકળે. નજીકમાં જ વિચરતા સંભૂતિ-મુનિનો એને ભેટો થઈ ગયે અને વિશ્વભૂતિ જેન-દીક્ષા અંગીકાર કરીને મુનિ વિધભૂતિ બન્યા.
વિભૂતિના આ અણધાર્યા જીવનપલટાથી રાજગૃહમાં સપિ પડી ગયે. વિશ્વની ને પ્રિયંગુ-રાણીને પોતાની માયાજાળ પર ધિકાર છુટ રજમાંથી ગજમાં પલટાયેલી પરિસ્થિતિને પાછી થાળે પાડવા આ છે રાજ-પરિવાર મુન વિશ્વભૂતિની સામે ખડો થઈ ગયો. પોતાની ભૂલની માફી માંગીને રાજા-રાણીએ એમને પાછા સંસારમાં ફરવાની કાકલૂદી–ભરી વિનંતિ કરી. પણ મુનિ વિભૂતિ અડગ રહ્યા. પ્રિયતમાનો પ્રેમ એમની પ્રવ્રયાને પીગળાવી ન શક્યા. મરિચિના ભવમાં વર્ષો સુધી જે શુદ્ધ-સંયમ પાળ્યું હતું—એના સંસ્કારોનું બળ અત્યારે એમના સંયમની ચાપાસ કિટલા રૂપે ગોઠવાઈ ગયું ને એની એક કાંકરી પણ ન ખરી, રાજપરિવાર વિલે મેંઢે પાછે .
