Book Title: Mahavir 27 Bhav Sachitra Jivan Darshan
Author(s): Purnachandravijay, Rajendravijay
Publisher: Susanskar Nidhi Prakashan
View full book text
________________
[૪૪] પટે નંબર : ૨૯
શાંત વાતાવરણમાં પ્રભુનો કયલ-અવનિ રણકો: કમિ સામાઈ! ને દુંદુભિઓ બજી ઉઠી. શંખે હર્ષ-વનિ કરી રહ્યા. વાતાવરણમાં કોઈ જુદી જ જાતનું નવયૌવન નૃત્ય કરી રહ્યું.
ભર્યા-ભર્યા સંસારને છોડીને, એ જ સાંજે શ્રમણ ભ૦ મહાવીર એકલવાયા બનીને ચાલી નીકળ્યા, વન-વગડાની વાટે! ઈન્દ્ર-દીધાં દેવ-દૂષ્ય સિવાય એમના દેહ પર દીપતી અકિંચનતા જોઈને, કેઇની આંખમાં આંસુ ઘેરાયા.
સર્વ–ત્યાગની પ્રતિજ્ઞાની પળેજ, શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને મન પર્યાવજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. હવે શ્રમણ-જીવન આર ભાયું. ઉપસર્ગો ને ઉપદ્રવને સામે પગલે ભેટવા જવાથી પળને પ્રભુએ પ્રસન્નતાથી વધાવી. દીક્ષા-દિવસની સાંજથી જ શરૂ થયેલાં નાના-મોટા ઉપગે લગભગ ૧૨-૧૨ વર્ષ સુધી ચાલ્યા. શૂલપાણિ ને ચંડકૌશિક જેવી આગ ઓકતી શક્તિઓ સામે, પ્રભુના ક્ષમા-જળનું એક બુંદ વિજયી જાહેર થયું. આવા અનેકાનેક પ્રસંગોમાં અહિંસા, અવેર અને અભયની પ્રતિષ્ઠા વિજયી નીવડતી રહી. પટ નંબર: ૩૦
દ્રાક્ષ પાકે ત્યારે જ કાગડાની ચાંચ રોગી બને છે. ક્ષત્રિય કુંડના એક બ્રાહ્મણને માટે આવો જ ઘાટ રચાયે. પ્રભુએ જ્યારે વષ–દાન દીધું, ત્યારે એ ધન કમાવા ગામ-ગામની ખાક છાણવા ગયેલો. પણ અભાગિયાનું પરિભ્રમણ કરૂં-ધાકોર નીવડયું. ખાલીખિસે એ પાછો ફર્યો. પણ જ્યારે એણે જાણ્યું કે, ભગવાન તે સર્વસ્વ ત્યાગીને ચાલી નીકળ્યા છે, ફક્ત એક દેવદુષ્ય જ ખભે છે. આ દેવદુષ્યની વાત સાંભળીને એના મોંમાં પાણી છુટયું. ને એ પ્રભુની પરિશધમાં નીકળી પડ્યો.
ઘણીઘણું મથામણ પછી, બ્રાહ્મણને પ્રભુદર્શન લાધ્યું. એણે કહ્યું કે પ્રત્યે ! મુજ રાંકનો શે અપરાધ, કે હું જ ગરીબ રહ્યો !
