Book Title: Mahavir 27 Bhav Sachitra Jivan Darshan
Author(s): Purnachandravijay, Rajendravijay
Publisher: Susanskar Nidhi Prakashan
View full book text
________________
[ ૫૪ ]
સત્ય અંતે સમાયુ. સહુને થયું : આ ચેગીએ કાઈ ભૂરકી નાંખી ને આ સાપ સાધુ બની ગયા ! દુનિયા તે અજખ છે. ગઈ કાલે પથ્થરની સા ફટકારતી દુનિયા આજે સાપને દહી- દૂધ ને ઘીની પૂજા આપવા માંડી. પણ આ પૂજા જ કૌશિક માટે કારમી સજા નીવડી. એની ગંધથી ખેંચાઇને આવેલાં કીડીના કટકે એ સાપના શરીરને ફાલી-ફાલીને ચાળણી જેવુ બનાવી દીધુ. કૌશિક આ બધુ સમ-ભાવે સહતેા ગયે. આમ, ખરાબર ૧૫ દિવસના અનશન પછી મૃત્યુ પામીને ચંડકૌશિક સડુસાર નામના આઠમા દૈવલેાકમાં દેવ થયા. કૌશિકની કાયા પડીને પ્રભુ શ્વેતાંખી તરફ વિહાર કરી ગયા. ક્ષમા ને કરૂણાના વિજય-નાદથી એ દહાડે ધરતી ગુંજી ઉઠી.
પટ નખર 33 O
સુરભિપુર અને રાજગૃહ વચ્ચેની ગંગા-નદી ઉતરતા એક વખત પ્રભુને મહાન ઉપસ નડયા. પ્રભુ નાવમાં બેસીને નદી ઉતરી રહ્યા હતા. આ ટાણે આકાશમાં અણધાર્યું. તફાન જાગી ઉઠયુ. સુષ્ટ નામને નાગકુમાર-દેવ દાંત પીસીને જાણે મેલ્યે: મહાવીર ! વેરની વસૂલાત લેવા હું આળ્યે છું. ત્રિપૃષ્ઠના ભવમાં તુ વાસુદેવ હતા, હું એક પશુ હતા, ત્યારે તેમને મારી નાખેલેા. આજે હું તને ન મારૂં તે મારૂ નામ સદૃષ્ટ નહિ !
ને આખી ગંગા નદી ખળભળી ઉઠી. તરંગેામાં તે!ફાન, પ્રયલ નૃત્ય લેવા માંડયુ. સઢ તૂટ્યા. સુકાન ભાગ્યા. નાવમાં કરેરાટી ખેલાવા માંડી. જીવન-મેાત વચ્ચે આંગળ અધ-આંગળનુ ય છે. ન રહ્યું. સહુના જીવ તાળવે ચાટી ગયા.
ભગવાનના જીવ જ્યારે ત્રિપૃષ્ટ-વાસુદેવ તરીકે હતા, ત્યારે એમણે એકા હાથે સિંહને ચીરી નાખ્યા હતા-એ સિંહુવેરની વણઝારને વેઢારતા વેઢારતા સુષ્ટ-નાગકુમાર થયે હતે અને પ્રભુને જોતા જ એનેા રાગ્નિ આજે ભભૂકી ઉઠયા હતે.
