Book Title: Mahavir 27 Bhav Sachitra Jivan Darshan
Author(s): Purnachandravijay, Rajendravijay
Publisher: Susanskar Nidhi Prakashan
View full book text
________________
[ પ પ ]
આમ, સાગરમાં એક તરફ પ્રલયની ક્ષણ આવી, તે બીજી તરફથી, આ ટાણે કંબલ–સંબલ નામના પ્રભુ ભક્ત બે દેવે એ નૈયાની વહારે ધાયા. એકે નૈયાની રખેવાળી માથે લીધી, તે બીજાએ સુદષ્ટની સામે સંગ્રામ માટે પડકાર ફેંકયે.
કંબલ-સંબલનો ઈતિહાસ માંચક હતે. હજી ગયા જ ભવમાં તે એમનું જીવન પશુનું હતું. પણ, ધર્મની ભભૂતિ માથે પડી ને પશુમાંથી એ દેવ બની ગયા.
જિનદાસ-શેઠના કામ, નામ પ્રમાણે હતા. એઓ જિનના અદના દાસ હતા. એમનું જીવન સંતેવી હતું. એક ભરવાડ કઈક બડભાગી કે, એને જિનદાસ-શેઠ સાથે નેહ બંધાઈ ગયે. ભરવાડને આંગણે એક વખત લગ્ન-પ્રસંગ આ. લગ્ન-પ્રસંગમાં શેઠે એને જોઈતી થેલી સામગ્રી એકઠી કરી આપી. બસ, આટલી મદદથી ભરવાડને લગ્ન-પ્રસંગ ખૂબ-ખૂબ વખણાઈ ગયે.
ખુશ થયેલે ભરવાડ, બે સુંદર વાછરડા શેઠને ભેટ કરવા લઈ આવ્યું. પવંતિથિ હેવાથી શેઠ પૌષધમાં હતા. વાછરડાને પાછા લઈ જવા શેઠે ઘણું કહ્યું. પિતાને પશુ-પરિગ્રહ ન રાખવાનો નિયમ હ. પણ ભરવાડ એકનો બે ન થયો, તે ન જ થયે. બે સુંદર વાછરડાંનું ભાગ્યે જ જાણે એમને શેઠને ત્યાં તેડી લાગ્યું હતું.
બીજે દિવસે શેઠે વિચાર કર્યો : મારે ભલે નિયમ છે. પણ હવે આ કુમળા-પશુઓને હું પાછા પીશ, તો એ લોકો આને કાં ગાડામાં જોતરશે, કાં હળમાં બાંધશે ! કેટલું દુઃખ ! માટે ભલે હવે આ મારે ત્યાં જ રહ્યા. ને જાણે બે સાધર્મિક પધાર્યા હોયએમ શેઠના પરિવારે એ પશુઓ તરફ વ્યવહાર રાખે.
શેઠ રોજ પશુઓને ધર્મનું પુસ્તક સંભળાવે. રાતે ખાવાપીવાનું મૂકે તેય,-વાછરડા માં ન લંબાવે-એવા સંસ્કાર એમનામાં ધીમે-ધીમે જાગી ઉઠ્યા.
