Book Title: Mahavir 27 Bhav Sachitra Jivan Darshan
Author(s): Purnachandravijay, Rajendravijay
Publisher: Susanskar Nidhi Prakashan
View full book text
________________
| ૪૩] માત્ર હતું. વર્ધમાન વડિલબંધુ પાસે આવ્યા. એમણે પિતાનો સર્વ ત્યાગનો સંકલ્પ ખુલ્લો કર્યો. નંદિવર્ધનની અવધિ હવે પૂર્ણ થઈ ગઈ હતી. સાંવત્સરિક-દાનની શરૂઆત તો કયારનીય શરૂ થગ ગઈ. હતી. એક કેડ ને આઠ લાખ સુવર્ણમુદ્રાઓનું દૈનિક દાન દેતા-દેત. એક વર્ષ પૂર્ણ થયું ને વધમાન-કુમાર વન-વગડાની વાટે વિહરવા તૈયાર થયા.
પટ નંબર : ૨૭
ક્ષત્રિયકુંડ–નગર મહોત્સથી ધમધમી ઉઠયું. ૩૮ કેડ, ને ૮૦ લાખ સુવર્ણમુદ્રાઓના દાનથી, દરિદ્રતાના કેઈ દાવાનલે શાંત થઈ ગયા હતા. રાજકુળ આનંદિત થઈ ઉઠયું હતું. રાજકેદીઓને, દીક્ષા-કલ્યાણકના માનમાં મુક્તિ મળી ગઈ હતી.
પટ નબર : ૨૮
વર્ષ ત્રીસની વયે, વર્ધમાન સંસાર–ત્યાગી બનવા તૈયાર થયા. ઈન્દ્રોના આસન કંપ્યા. ૬૪-૬૪ દેવરાજે, દેવાધિદેવનું દાન કાર્ય સંભાળવા ક્ષત્રિયકુંડમાં આવી ઉભા. રાજ-રજવાડાઓની તો કોઈ સંખ્યા જ ન રહી !
રાજવી નંદિવર્ધન તરફથી ને ઈન્દ્રરાજ તરફથી દીક્ષા-યાત્રાની તૈયારી થઈ. ચંદ્રપ્રભા નામની શિબિકા શણગારાઈ ગઈ. બીજી પણ જાત-જાતની તૈયારી થઈ. શોભાયાત્રા નગરના મધ્ય-રાજમાર્ગો વટાવીને જ્ઞાન–વનખંડમાં આવી ઊભી.
ઈદ્રરાજે કેલાહલ શાંત કરાવ્યું. પ્રભુએ અલકાર તજી દીધા. સાપે જાણે કાંચળી ઉતારી ! ઈ દેવ દુષ્ય ધર્યુ. માથે-મુખે શોભતા કાળા-ભમ્મર કેશને પાંચ જ મુરીથી ખેંચી કાઢીને, વર્ધમાને એ કેશને દેવદૂષ્યમાં નાખ્યા. સર્વત્ર “જય-જય નંદા-જય-જય ભદ્દાની મંગલ સૂરાવલિઓ રણકી ઉઠી.