________________
तेन ग्लपितं सविषादं मनो यासां ताः । पौरविप्रादिपदमिति साभिप्रायं यतः विमादिवध्वः सरोषाः स्युः ।। ५० ।।
जावार्थ - जे चैत्यनी नजीक वास करीने रहेनारी ते नगरना ब्राह्मण वगेरेनी प्रथम वयनी वधूय तेमां थतां गीत, वादित्र ने नृत्यने जोवा - मां ति थाय बे, तेथी कामनी अंदर क्रोध पामेली सासूयोनी उंची नीची वाणी मनां मन उत्पन्न घयेला शोकथी ग्लान थयेलां होय बे,
पण ते पछी फरीथी ते जोवाने आवे छे. २०
विशेषार्थ — कुमारविहार चैत्यमां हमेशां नृत्य, गीत अवादित्रोनो खेडो मच्यो रहे बे, ते विषे कवि युक्तिथी वर्णन करे बे. ते चैत्यनी पोशमां नगरना ब्राह्मण वगेरेनी प्रथम वयनी वधूओ रहे बे. ते ते नृत्य, गीत ने वादित्रोने जोवामां एवी तल्लीन बनी रहे बे, के तेयो तेथी पोता