________________
૧૦ : અમોઘ ઉપાય
બન.
પગલામાં જેમ બીજાં સર્વ પગલાઓ સમાઈ અનાદિ છે, અને કાળગંગા જેટલું જ પૌરાણિક
ય તેમ આભમૈત્રીના પાયા પર જ વિશ્વ સેવાની છે. આ સંસારકથામાં જીવે કેટલીયે છાતી ફરી, ઇમારત રચી શકાશે.
કપાળ પછાડયા પણ ક્ષણે ક્ષણે રચાતા સંબંધચાલો આપણે સ્વપરને ઓળખી નિજ પરિચય માંથી એકે સંબંધને પોતાની ન કરી શકો. હેજ અને વિશ્વપરિચયને યજ્ઞ માંડીએ. દુનિયાના આરામથી આડે પડે કે કાળનું ભૂંગળું ફૂંકાય તમામ શાલ સંબંધોને આધ્યાત્મિક પાયે અને બિસ્ત્રા પાટલા ઉપાડવા પડે. આ એ સંસારની આપીએ. એકાંત અને મૌનના જ્ઞાનમય આનંદ કાંટાળી કેડી પર ઉઘાડા પગે અને ઉઘાડા માથે દ્વારા સ્વસંવેદન અનુભવીએ.
સંતાપ સહન કરતે આ જીવ હાયવોયના પિોકારે યોગી સમ્રાટ આનંદઘનજીએ તેમની આત્મ- કરતે રહ્યો છે. પણ કોઈએ તેને ન કહ્યું “હું મસ્તીના નશામાં ગાયું.
તારો છું અને તું મારે છે. આપણે સાથે દુ:ખને મોરે પ્રાન આનંદઘન, જ્ઞાન આનંદઘન, માર્ગ કાપશું ” આમ સંસારી જીવ એકલે આવે
માત આનંધન, તાત આનંદઘન, છે અને એકલો જ જાય છે. જાત આનંદઘન, ગાત આનંદઘન,
સ્વકૃત કમને કર્તા, ભોક્તા પણ એકલે જ કાન આનંદઘન, સાજ આનંદઘન, છે, છેવટે મુક્તિ માં પણ તેને એકને જ પ્રયાણ
રાજ આનંદધન, લાજ આનંદઘન કરવું પડે છે. આ વિચારોનું મનન આંતરપ્રગભારે આત્મા જ મારું સર્વસ્વ છે. મારું ગોત્ર, તિમાં ખૂબ જરૂરી છે. આજ સુધી જીવે અનત કુળ, માતા, પિતા, મારું રાજ્ય અને મારું નાક, પત્ની, અનંત માતાપિતા અને અનંતા કુટુંબ મારી લજજા અને શણગાર જે જીવનાં મૂલ્ય છે અને સમાજમાં સક્રિય સભ્યપદ નોંધાવ્યું છે. તે આત્મામાં જ છે. બહાર કંઈ નથી. બહારના અનંતા વેશ ભજવ્યા પણ પરમ સત્ય એ જ રહ્યું સંબંધ ઉપાધિમય અને આત્મધન લૂંટનારા છે. છે. એકલાપણું જ તેને સ્વભાવ છે. કામિક અણુની ભય અને ચિંતાના પ્રેરક છે, થાક અને કંટાળે કરામત જ એવી છે કે જ્યાં સંયોગ ત્યાં અવશ્ય લાવનાર છે. આનંદઘન કહે છે, “બાહ્ય સંબંધોને વિયોગ. શરૂઆત ત્યાં અંત. તે કયો સંબંધ ત્યાગી હવે નો સંબંધ બાંધો જે સંબંધ આદિ બતાવી આ પણે કહી શકીશું કે આ સંબંધ મારો અનંત છે, સહજ છે. જ્યાં કૃત્રિમતાને અંત છે. છે. એક જ સંબંધ એવો છે જેમાં આપણું ગૌરવ
સંસાર કરૂણ છે. કયારેક એવું બને છે કે અને પરમતૃપ્તિ છે, અંતિમ સાર્થકતા છે. એ છે કમનસીબ સંસારીની પત્ની ક્ષયરોગથી પીડાતી “સ્વત્વનો, ચેતન ચેતના સાથે સંબંધ કે મરણ પથારીએ હોય, પુત્ર ઉદ્ધત બની બાપ સામે જેને કાળપુરુષને લોખંડી દાંત અને ખરબચડી બાંય ચઢાવે, સગાવહાલા એકબીજાનાં કાનમાં માં જીભ ચાવી શકતી નથી. ખોસી ચાડીયુગલી કરતા હોય, આ સર્વ દુ:ખે સંસારની આ કમનસીબ કહાની છે. સર્વ બાહ્ય એક સાથે ઘટે ત્યારે આનંદઘનજી કહે છે “તું સંબંધે સંસાર-દાહની વેદના તીવ્ર કરવા સર્જાયા ચિંતા ન કર, તું તે અખૂટ આનંદને પિંડ છે. છે. માટે તે સર્વને વિગ સ્વેચ્છાએ જ કરે માત્ર “આનંદઘન સાથે સંબંધ બાંધી, પ્રેમમંત્ર રહ્યો પછી આપોઆ૫ આત્મસંબંધ શરૂઆત લઈ એકાકી દુનિયામાં ગુમ થઈ જા, ને અપૂર્વ થશે. ભના કારણે દૂર થતાં પરમશાંતિનું શાંતિ અને શાશ્વત સુખ મળશે. તેમના આ પદનું અવતરણ થશે. કેવું મોટું આશ્વાસન છે.
અનાદિના રજળપાટથી ખાખર બનેલો આત્મા અનાદિથી વહેતી આ કાળગંગાનું ઉગમસ્થળ સતત સ્થળ ક્રિયા કરતે રહ્યો છે. પ્રત્યેક ક્રિયાઓ કોણ જાણી શકશે ? કાળની જેમ આત્મા પણ (જુઓ અનુસંધાન પાન૬૧૪ )
