________________
2J
2
-. *-*
Elyaud: S
હ
.
ACT * *
EUCACIJOS J
પૂવ પરિચય : ચંદ્રપરનગરના શ્રેમવર્ધનનો રાજભંડાર લુંટવાની યોજના કરી વંકચૂલ તે નગરમાં આવે છે; બ્રાહ્મણના વેશે માળીના ઘેર ઉતારો કરે છે: માળી તથા માલ ને પુત્રની લાલસા બતાવી જાપ કરવાના બહાને રનના ધનભંડારની તપાસ મેળવી એક રાત્રે વંકચૂલ તથા તેના સાથીઓ ગુપ્ત ધનભંડારના સ્થાને પહોંચી ગયા છે;
હવે' વાંચા આગળ.
પ્રકરણ ૨૦ મું
બાદલ સાવધપણે બે હતે. તે બોલ્યો : “મહાઅજાણ્ય ફળ!.
રાજ, બધું સલામત છે.” રાજા શ્રેમવર્ધનને ગુપ્ત ધનભંડાર ખોલવામાં
* ઉત્તમ..તું આ એક થેલી લઈ લે...હું જરા
બહાર નજર કરી દઉં' કહી વંકચૂલે પોતાની વંકચૂલને જરાયે વખત ન લાગે. - ધનભંડાર ખૂલતાં જ વંકચૂલે એક સાથીના
પાસેની બે થેલીમાંની એક થેલી બાદલને આપી હાથમાં રહેલો કાકડે સળગાવ્યો અને એના ઝાંખા ૬
- દીધી અને પોતે બહાર નિરીક્ષણ કરવા ગયો. પ્રકાશમાં તે જોઈ શક્યો કે અઢળક સંપત્તિ ભરી
કોઈ પ્રકારનો ખતર હતું નહિ. પળને યે છે.ચારે તરફ સુવર્ણ મુદ્રાઓની થેલીઓની
વિલંબ કર્યા વગર પાંચે ય શિવાલયની બહાર
નીકળી ગયા. થપ્પીઓ ગોઠવવામાં આવી છે...એક તરફ ચાંદીની પાટો ગોઠવવામાં આવી છે અને મધ્યમાં
બરાબર આ સમયે રાજા ઝરૂખે આવીને અનેક નાની મોટી પેટિકાઓ પડી છે. દરેક પિટિકા. જોતા હતા. તેને આભાસ થયો કે શિવાલયમાંથી એને મજબુત તાળાં મારેલાં છે.
કોઈ નીકળ્યું લાગે છે...તેણે પાંચ જણને નહોતા વંકચૂલે ચારે તરફ જોઈને કહ્યુંઃ ધનભંડાર જોયા... માત્ર એક માણસને આ ભાસ થયો હતે. તે કુબેરની હરિફાઈ કરે એવું છે... પરંતુ એની રાજાના ચિત્તમાં સંશય પઠે. કોઈ આવ્યું કિંમત કંઇ નથી. જે ધનને ભોગવટ ન થઈ હશે કે કેવળ ભ્રમ હશે ? શકે તે ધૂળ બરાબર છે.”
વૃદ્ધ કિયાત સાથે વાતનાં ગપ્પા મારી ત્યારપછી તેણે એક પેટિકાનું તાળું આંખના રહેલે માળી પિતાની કુટિર તરફ વિદાય થયો હતો. પલકારામાં ખોલી નાખ્યું અને પેટિકા ખેલી. મૂલ્ય- પાંચે ય લુંટારાઓ પણ ઉપવન તરફ ચાલ્યા વાન રત્નોનાં અલ કાર ભરેલા હતા. વંકચૂલે ગયા હતા. પિતાના સાથીઓને કહ્યું: “આ બધા ધનભંડાર સંશયમાં સપડાયેલો રાજા પ્રથમ તે શયામાં
આપણે લઈ જઈ શકીએ એમ નથી. આ મૂલ- આડે પડખે થયે પણ તેને ચેન ન પડયું. જ્યાં વાન અલ કારેની થેલીઓ સત્વર ભરી લો. ધન હોય ત્યાં જે દાન ન હોય તે ચેન પણ નથી' - તરત પાંચ થેલીઓ ભરવાનું કામ ઝડપભેર મળતું. થવા માંડયું.
રાજાએ ઉભા થઈ શયનગૃહનું દ્વાર ખોલ્યું... પાંચે ય થેલી ભરાઈ ગયા પછી ગુપ્ત ધન- બહાર બંને રક્ષકે ઝોલાં ખાઈ રહ્યા હતા. રાજાએ ભંડાર જેમ હતું તેમ બંધ કરી બધા ગુપ્ત રસ્તા બૂમ મારીઃ “નાયક કક્યાં છે ?' ઉપર આવી ગયા.
નીચે છે કૃપાવતાર !''
