________________
ખુલાસો–આ ગાથા તેઓના કયા ગ્રંથની છે તે જાણી શકાયું નથી. પરંતુ દશાશ્રુતસૂર્ણિમાં પૂનમને ક્ષય હેવા છતાં પૂનમને ક્ષય સ્વીકાર્યો નથી, પૂનમને કાયમ કરી છે એજ વનિ આ ગાથામાં છે. પ્રાચીન હિસાબે તે આ ત્રણે પૂનમો ચામાસી પર્વ તિથિઓ છે. તપાગચ્છ પર્વ ક્ષય માનતે નથી એ હિસાબે અહીં તેરશને ક્ષય આદેશ્યા છે.
(૬) પૂ આ રત્નશેખર સૂરિ મહારાજ ફરમાવે છે કે –(પંદરમી સદી)
“ તિથિની વ્યવસ્થા સવારે છઠા આવશ્યકમાં પચ્ચકખાણના સમયે જે તિથિ હોય તે પ્રમાણ છે. લેકમાં પણ સૂર્યોદયથી જ દિવસ આદિને વ્યવહાર ગણાય છે (કરાય છે) માસી વગેરે પ માટે ઉદયતિથિ લેવી. (૧) પૂબ વગેરે ઉદયતિથિએ કરવાં. (૨) ઉદયતિથિ પ્રમાણ છે. બીજી તિથિએ કરવાથી આજ્ઞાભંગાદિ દેશે લાગે. (૩) પારાશર સ્મૃતિમાં પણ કહ્યું છે કે સૂર્યોદય વખતની અલતિથિ પણ સંપૂર્ણ છે, ઉદય વિનાની મોટી તિથિ પણ સંપૂર્ણ નથી, એમ જાણવું. (૪) ઉમાસ્વાતિ વાચકને પ્રઘોષ સંભળાય છે કે-ક્ષયમાં પહેલાંની તિથિ કરવી, વૃદ્ધિમાં બીજી તિથિ કરવી અને શ્રી વીરજ્ઞાન-નિર્વાણનો મહોત્સવ અહીં લેકને અનુસરે કરે. અર્થાત પહેલાં આ રીતે +२६ तिथिश्च प्रातः प्रत्याख्यान वेलायां या स्यात् सा प्रमाणं,
सदियानुसारेणैव लोकेऽपि दिवसादिव्यवहारात् । आहुरपि-चाउम्मासियवरिसे,पक्खियपंचट्ठमी नायव्वा। ताओ तिहीओ जासिं उदेह सुरो तीइं तिहिए उकायन्वं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
