Jain Parvatithino Itihas

Author(s): Darshanvijay
Publisher: Ramanlal Mohanlal Shah Unjha

Page 43

શોમાં સ્પષ્ટ કરેલ છે. આથી નકકી છે કે તપાગચ્છમાં એ સમયે પહેલી પૂનમે કે અમાસે ચિદશ થતી હતી. દશે તેરશ થતી હતી. અને તેરશની વૃદ્ધિ થતી હતી.
(१२) महाध्याय श्री विनयविनय महाરાજના શિષ્ય સુ. રૂપવિજયજી લખે છે કે (સં. ૧૭૨)– “ચતુર્વ ક્ષય ન થાય, તેની વધઘટમાં પૂર્વ તિથિ વધે ઘટે, પૂનમ અમાસની વૃદ્ધિ હાઈનમાં તેરસની વધઘટ કરવી. ૫૯ ઘડીની શુદ્ધ તિથિ હોય એ લેખે પૂનમે પૂનમ પહેલી પૂનમે ચિદશ, ચારે બીજી તેરશ અને તેરશે પહેલી તેરશ થાય છે, એ જ રીતે ભા. યુ. પની વધઘટમાં श्रीनी घट ४२वी." 33+ +33 अट्टमी चउदशी पुण्णिमा उदिहाइ पव्वतिहीपसु खओन
हविज्जइ । जम्हा पुण्णिमाखए तेरसीखओ एवमेव बुढिए वि जायइ । इच्चाइ ॥ वृद्धौ उत्तरा तिथिः कार्येति वचनात् एकैव उदयवती पुर्णिमा गृहाते. स! तु द्वितीयेव । न तु आधा। आद्या तु सामान्या अपर्वरूपा, अतपय तस्या वृद्धौ त्रयोदश्यामेव न्यासः क्रियते स्थाप्यते इत्यर्थः एवमपि तव न रोचते तहिं एवं कुरु वर्धिताया आद्यः पूर्णिमाया घटिकाश्चतुर्दश्यां स्थाप्याः स्थापितत्वेन च वर्धिता चतुर्दशी, घटिकायाः त्रयोदश्यां संयोजना कार्या, एवं रीत्याऽपि आगमशैल्यापि अपर्वरूपा त्रयोश्येव वचिंता भवति । यद्येवमपि तव न रोचते तहिं प्रथमां पूर्णिमा परित्यज्य द्वितीयां पूर्णिमा मज । एक ममुना प्रकारेणैव भाद्रपदशुक्लपंचम्याः क्षये वृद्धौ च तृतीयस्थानबविन्यास्तृतीयायाः क्षयं वृद्धिं च कुरु।।
(शानीय पुरावा)