________________
પસંદગી મનમાં નક્કી કરીને તે બજારમાં જવા નીકળ્યો. દુકાને દુકાને ફર્યો. બધા દુકાનદારે દુકાનના બધા તાકા તેની સામે ખોલી નાંખ્યા. તેની પસંદગીને અનુરૂપ કાપડ તેને ન મળ્યું. તે થાક્યો. ખાસ્સો કલાક બગડ્યો. આખરે થાકીને ઘરે પાછા ફરતા એક મોટા સ્ટોર પાસેનું બોર્ડ વાંચ્યું.
"What is in your mind It is in our store"
આશા સાથે તે દુકાનનાં પગથિયાં ચડ્યો. દુકાનદારે તેની સામે તાકા ખોલ્યા. તુરંત જ તેની પસંદગીનું કાપડ તેને મળી ગયું. તુરંત જ મૂલ્ય આપીને ખરીદી લીધું. મનોમન બોલ્યા. “હાશ, સીધો અહીં આવ્યો હોત તો તુરંત કામ પતી જાત. ખોટો રખડ્યો અને થાક્યો. કાંઈ નહિં, આખરે જોઈતું હતું એવું મળી તો ગયું.”
ક્યારેય નાશ ન પામે, જરાય ક્ષય ન પામે, નિર્ભેળ હોય, દુઃખની ભેળસેળ વગરનું હોય, દુઃખની લંગારનું પુરોગામી ન હોય.....આવું જ સુખ પ્રત્યેક પ્રાણી ઝંખે છે. અને આ અવિનાશી સુખની કલ્પનાથી જ તે બંગલા પાસે, પૈસા પાસે, દાગીના પાસે, ભોજનના થાળ પાસે, કુટુંબ પાસે, અને સર્વ પરપદાર્થો પાસે પહોંચે છે. ત્યાં ઘણો પ્રયત્ન કરે છે પણ થાકે છે. જોઈએ છે તેવું સુખ કોઈ પાસે નથી. પોતાના આતમના આંગણે જ એક બોર્ડ ટીંગાય છે.
"What is in your mind . It is in our store
step in." બહાર ફરવાની જરૂર નથી, અંદર પધારો. થોડાક ઊંડા ઉતરો. સુખના મહાનિધાન ત્યાં દટાયેલાં છે. આનંદનો મહાસાગર ત્યાં ઉછળી રહ્યો છે. અનંત સુખનો પરમવૈભવ ત્યાં જ છલકાયો છે. અવ્યાબાધ આનંદ ત્યાં જ છૂપાયો છે. બસ, થોડુંક ખોદવાની જરૂર છે, તુરંત તે પરમસુખનું
હૃદયકંપ છે ૧૩૩