Hridaykamp

Author(s): Muktivallabhvijay
Publisher: Pragna Prabodh Parivar

Page 139

ઝરણું પ્રગટશે. થોડા જ ઊંડા ઉતરવાની જરૂર છે, એ મહાનિધાન તુરંત સાંપડશે. આતમની પેટીને ફક્ત ઉઘાડવાની જ જરૂર છે, પરમવૈભવ તુરંત હાથમાં આવશે.
હા, પુગલના સામ્રાજ્યના અધિપતિ બનવા જશો તો તે તમને દેખાશે'ય નહિ. પુદ્ગલ પરિણતિ તો રેતીના ઢેરને ઘાણીમાં પીલવાની ચેષ્ટા છે. વર્ષો સુધી પીલો તો'ય તેલનું બુંદ પણ ન મળે. પાણીમાં રવૈયો નાંખીને દિવસભર વલોવ્યા કરો તો'ય માખણનું ટીપુય ન મળે. અને પુદ્ગલોની પ્રીતમાં જીવનભર રમ્યા કરો તોય તે પરમસુખની આંશિક ઝાંખી પગ ન થાય.
સાધનાની પ્રયોગશાળામાં આત્મદ્રવ્ય પર થતી આધ્યાત્મિક પ્રક્રિયાઓથી તે “પરમ' નો આવિર્ભાવ થશે. સુષુપ્ત આંતરચેતનાને ઢંઢોળવાથી એ “પરમ જાગશે. સર્વ પુદ્ગલોની પ્રીતિ તૂટશે ત્યારે એ “પરમ” સાથે જોડાણ થશે. અંદરથી ડાયલ ટોન આવશે, સંપર્ક થશે અને સંગમ પાણ થશે.
વિનાશી ભાણીની દોટ અટકે છે, ત્યાંથી પાછા પગલા પડે છે, ત્યારે તે અવિનાશીની દિશા પકડાય છે. પદ્મવિજય મહારાજ આ દિશા સૂઝાડે છે :
“એક અચરિજ પ્રતિસ્ત્રોત તરતા આવે ભવસાગર તટમાં”
દુનિયા નશ્વર ભણી દોડે છે, તું તેનાથી વિપરીત દિશામાં દોડ. દુનિયા વિનાશીથી અંજાય છે, તું અવિનાશીને પ્રેમ કર. દુનિયા અનિત્ય પાછળ ભમે છે, તું તે ટોળામાંથી છૂટો પડી પાછળ ફરી જા અને એ ઊંધી દિશામાં તું દોડવા જ માંડ. ત્યાં અનંત પ્રકાશ પથરાયેલો છે. તે અક્ષય તને ભેટવા ક્યારનોય રાહ જોઈને ઊભો છે. તે ‘વિરાટ’ ત્યાં આસોપાલવના તોરણ રચીને ક્યારેનો'ય તને સત્કારવા તલસે છે.
હૃદયકંપ છે ૧૩૪