________________
રીસાઈને બેઠેલી તે કર્કશ નારીને ઉપશાંત કરવા સારુ તેનો તેનો તે સમ્યકત્વની યોગ્યતાવાળો પિયુજી સૌમ્યભાવે કહે છે હવે તો મારે અનિવૃત્તિ કરણમાં કરવા રહેતા (વૈદ્ય કર્મ દલિકોના અભાવ રૂ૫) અંતર કરણ વડે કર્મની શેષ આ કાંઈક ન્યૂન એવી કોટાકોટી સાગરોપમની સ્થિતિરૂપ બાજરાના એ પ્રકારે બે ભાગ કરવા બાકી રહે છે. અને તે બે ભાગમાંથી પણ તમારે તો તમારે માત્ર અંતર્મહૂર્ત કાલ પ્રમાણ જ વેદતા રહેતા મિથ્યાત્વના દલિકોવાળા) નાના વિભાગરૂપ મૂઠી બાજરો પીસવોઃ અર્થાત્ આજ સુધી તમે જે અનંતકાળ અનંતો બાજરો પીસ્યો છે તે હવે તમારે પીસવો રહેતો નથી.
આમ છતાં કર્કશા તે રોષમાં ને રોષમાં એ બધા જ કર્મદલિકોરૂપ બાજરાનું સુપડું ભરીને દળવા બેઠી અને તે સાથે એમ પણ નિર્ણય કરી લીધો કે (મિથ્યાત્વની એ સુપડા પ્રમાણ સ્થિતિના ૧/૪ એ પ્રમાણે બે ભાગ કરવાની ભાવનાવાળો) મારો ઘણી આવીને હવે જો બાજરો તો થોડો જ પીસવાનો હતો અને હું તો આ આખું સુપડું ભરીને બેઠી ! એથી મારે તો હવે તેના શુદ્ધ અર્ધ શુદ્ધ અને અશુદ્ધ પૂંજરૂપે ત્રણ ભાગરૂપ કરવા પડશે ઈત્યાદિ કહેશે તો તો હું જઈને મિથ્યાત્વના મોટા ભાગરૂપ આત્માને શ્રી આનંદઘનજી મ. અત્ર પુનઃ વ્યંગમાં કહે છે કે - હે આત્મન! તને આવી કર્કશા નારી મળી તે બદલ ખરેખર તારા ભાગ્યને ધન્યવાદ ઘટે છે. ૩
(૪) અર્થ બધો કર્મરૂપ બાજરો ભરીને દળવા બેઠેલી કર્કશા ધણી બાબત એ પ્રમાણે વિચારી રહેલ છે. તેવામાં તો તેના પિયુજી તે સૂપડા પ્રમાણ કર્મરૂપ બાજરાના આ પ્રમાણે બે ભાગ કરીને તેના ત્રણ પુંજ રૂપ ત્રણ ભાગ પણ કરી નાખ્યા. રીસાઈ અને રીક્ષાળ કર્કશાએ તો ધણીની એ આપખુદી જોઈને તે શેષ કર્મરૂપ બાજરાના સૂપડા સહીત મિથ્યાત્વના મોટા ભાગરૂપ કૂવામાં ઝંપલાવ્યું.
