________________
૯૪
(સંસારના મૂળરૂપ નિજમાંથી વહેલો મરી જવાના સબળ ઉપાય રૂપ સર્વવિરતિનો વેષ સજ્યો અને પોતાના ભૌતિક દેહે ચારિત્રની સંખ્યાત ગુણવૃદ્ધિ - અસંખ્યાત ગુણ વૃદ્ધિના ચઢતા પરિણામ રૂપ અપાર તિલકો કરવા જારી રાખીને હે ભગવાન ! આ મારો ભરતાર જેમ બને તેમ જલદી મરે (મોક્ષ પામે) તો ઠીક, એમ સિદ્ધ પરમાત્મા રૂપ સૂર્ય સામે વિનંતી કરવા લાગી. અત્રે પણ તે નારીના ધણી આત્માને શ્રી આનંદઘનજી મ. વ્યંગમાં જ જણાવે છે કે - હે આત્મન ! તને આવી કર્કશા નારી મળી તે બદલ તારા ભાગ્યને ખરેખર ધન્યવાદ ઘટે છે. ૮
(૯) અર્થ સઝાય પદના કર્તા શ્રી આનંદઘનજી મહારાજ રચનાને અંતે જણાવે છે કે – સજ્જનો! તમે સાંભળો. આપને ઉપલક દૃષ્ટિએ જોઈએ તો આમાં કાંઈ તથ્ય જ નથી ઈત્યાદિ પ્રકારે આ પદની નિંદા કરશો નહીં. કારણ કે આ પદ તો નિર્વાણી - મોક્ષનું છે. આમ છતાં જો કોઈ અજ્ઞાનીઓ પદના અર્થને નહિ પામી શકવાની પોતાની અશક્તિ બદલ ખેદ કરવાને બદલે આ પદની નિંદા કરે તો સમજી લેવું કે તેઓને માટે તે નિંદા નિશ્ચયે નરકની ખાણરૂપ છે. જે ૯
અર્થકાર. પૂ. ઉપા. શ્રી હંસસાગરજી મ.સા.
નાવમેં નદીયા ડૂબી જાય મુજ મન અચરજ થાય, કીડી ચાલી સાસરે ને સો મણ ચુરમું સાથ, હાથી ધરીયો હોડમાં ઊંટ લપેટાયો જાય.
નાવમેં.૧ કચ્ચા ઈંડા બોલતા, બચ્ચા બોલે ના, પરદર્શનમેં સંશય પડીયો તે જ મુક્તિ મીલ જાય.
નામેં. ર છે
