Gautam Pruccha Vrutti

Author(s): Shravak Hiralal Hansraj
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 120

Acharya Shri Kailashsagarsuri Gyanmandir
गौतम- वनमध्ये गत्वा तत्र सुप्तान मुनीन्प्रति स पादप्रहारं दत्तवान, मुष्टिप्रहारं च कृतवान्, तदा पवावृ०
वनदेवतया निवारितोऽपि स न निवृनः, तदा वनदेवतया तस्य चरणौ दिती, प्रनाते लोका॥११॥ स्तं तयास्यं दृष्ट्वा तस्य निंदां चक्रुः, यदेतस्य साधारवहीलनाफलमीदृशं जातं. अथ तत्पी. M मया स मृत्वा प्रश्रमनरके नारकी बनूव, ततश्च्युत्वा स दरिइिकुले पाखंडनामा पुत्रो जा.
तः; पूर्वकर्मदोषाच्च स मूकष्टुंटकश्वानून, स यावदृष्टवार्षिकोऽनूत तावत्तस्य पितरौ मृतौ, तदासो निकां कृत्वा स्वोदरं बिनर्ति; एवं स नूरिसंसारं भ्रमिष्यति. ॥ इत्यनिशर्मकथा ॥ थ चत्वारिंशत्तमप्रश्नोत्तरमाद
-जो वाद निस्लंसो । गनबायपि उरिकयं जीवं ॥ मारे गतसंधि । गोयम सो पंगुलो हो ॥ ५४ ॥ व्याख्या-यः पुरुषो निर्दयः सन् वृषन्नादिजीवोपरि नारं वाह-) म यति, पश्चानान कुट्टयति, तेषामंगानि उिनत्ति, गात्रस्य संधौ च मर्मघातं ददाति, स पुरुषो ॥११॥ - हे गौतम! मृत्वा पंगुर्नवति, कर्मलयत, तस्य कथा कथ्यते-सुग्रामनामनि ग्रामे कश्चिछ
खूनामा कर्षको वर्नते, स दयावान संतोषी चास्ति. स नित्यं शनैः शनैर्दलं वादयति, ए
For Private And Personal