Gautam Pruccha

Author(s): Purvacharya
Publisher: Indrachand Agarchand Seth

Page 122

एकचत्वारिंशत्तमद्वा.
चत्वारिंशचमप्रश्नो॥
| धारभूतो भविष्यति । एतत्स्वप्नफलं ज्ञात्वा साध्तीवदृष्टा संजाता। क्रमेण गर्भवती सा नवभिर्मासैलक्षणोपेतं पुत्ररत्नमजनयत् । श्रीगौतम
दास्या श्रेष्टिनोऽये पुत्रजन्मवर्द्धापनिका दत्ता। जन्मतो दशदिवसानन्तरं श्रेष्टिना मिष्टान्नैनिजकुटुम्ब भोजयित्वा तस्य पृच्छा ॥
पुत्रस्य जगत्सुन्दर इति यथार्थ नाम विहितम् । क्रमेण यदा स सप्तवार्षिको बभूव तदा पित्रा लेखकशालायां कलाचार्यस्य ॥११०॥
* पार्थे सकलाः कलाः पाठितः । एवं स विवेकविनयसौभाग्यौदार्यधैर्यादिगुणोपेतो जातः । पश्चाच्च स यदा यौवनं प्राप्तस्तदा
जिनधर्मेऽतीवरक्तोऽभूत् । स प्रत्यहं दानं ददाति, हीनदीनानां जनानां चोद्धारं करोति ।
__अथ पुनरेकदा तया देवश्रियैको दवदग्धो वृक्षः स्वमुख प्रविशन् दृष्टः स्वप्नमध्ये, अशुभस्वप्नत्वाच्च तया भत्रे तत्स्व*प्नवृत्तान्तो न कथितः । अथ पूर्णावधौ तस्या दवदग्धवृक्षवत्कृष्णवर्ण एकः पुत्रोऽभूद् । स पुत्रश्चिर्पटाक्षिको दन्तुरस्त्रिशिरा
लघुकर्णबाहुस्तुच्छदृदयः स्थूलोदरो दीर्घजंघः शरीरे बहुरोमयुतो दुर्भगश्च संजातः। तं दृष्ट्वा सर्वैलर्लोस्तस्य असुन्दर इति यथार्थनाम दत्तम् । क्रमेण सोऽसुन्दरोऽपि यौवन प्राप्तः । परं दुर्भगत्वात्तस्मै कोऽपि कन्यां न ददाति । | एकदा पित्रा तस्मै प्रोक्तम्-भो वत्स ! त्वया पूर्वभवे किमपि धर्मकार्य न विहितं, तेन त्वं मनोवाञ्छितं न लभसे, ॐ अतस्त्वं धर्म कुरु, येन धर्मेण तव शुभं भविष्यति । एवं पित्रोक्तोऽपि स मृर्यो धर्म न करोति ।
इतस्तत्र नगरे चतुर्ज्ञानधरः सुव्रताख्यो गुरुः समागतः । तं वन्दितुं पुत्रसहितो देवसिंहो गतः । तत्र च गुरोरुपदेशं
१ वत्स ! किं चञ्चलस्वान्तो भ्रान्त्वा भ्रान्त्वा विसीदसि, यन् सन्तोषपुखं यदेन्द्रियदमो चेतस्सान्तता, यद्दीनेषु दयालुता, यदपि गीः सत्यामृतस्यन्दिनी, शौर्य धैर्यमनार्यसंगविरतिः या संगतिः सज्जने, एते ते परिणामसुन्दरतराः सर्वे विवेकाकुराः॥१॥
能够继游游端端端整藥器漆器蒂號號张继聪聪端端地帶
東部带带带晓晓带整张继器鉴染染蒂蒂整染带密整部游游游验
॥११०॥