________________
માટે આ દુનિયા નરક અને તિર્યંચના દુઃખોની બાબતમાં આંખ આડા કાન કરી રહી છે, એ હકીકતમાં સુખ નથી, પણ દુઃખ જ છે. મોહરાજાએ આખી દુનિયાને ઊંધા ચશ્મા પહેરાવ્યા છે ને એટલે જ આખી દુનિયા ઊંધા રવાડે દોડી રહી છે. કદાચ, આને પાપ કહેવાય એટલું ય એના મગજમાં બેસે એમ નથી. દશવૈકાલિક આગમ કહે છે
मूलमेयमहम्मस्स महादोससमुस्सयं
મૈથુન એ અધર્મનું મૂળ છે. મૈથુન એ મોટ-મોટા દોષોનો ઉકરડો છે.
માત્ર એક જ વારના મૈથુનમાં બે થી નવ લાખ જેટલા ગર્ભજ પંચેન્દ્રિય મનુષ્ય જીવોની ઘોર હિંસા થાય છે. માત્ર એક જ વારના મૈથુનમાં અસંખ્ય સંમૂર્છિમ જીવોની કત્લેઆમ થાય છે. અને માત્ર એક જ વારના મૈથુનમાં અગણિત બેઈન્દ્રિય જીવોનો કચ્ચરઘાણ નીકળી જાય છે. પરમ પાવન શ્રીભગવતીસૂત્રમાં નાળિકાના ઉદાહરણથી સમજાવ્યું છે, કે મૈથુનમાં કેટલી બધી હિંસા રહેલી છે ! શું આટઆટલા જીવોને મોતની વેદના આપીને સુખી થવા જવું એ વ્યાજબી ખરું ? એ સુખ પાછું સાચું નહીં, પણ આપણું માનેલું, ભ્રામક. હકીકતમાં દુ:ખ જ. Let me say, આ એક જાતની ક્રૂરતા પણ છે અને એક જાતની મૂર્ખતા પણ છે.
-
છગને એક વાર એના બોસને કહ્યું, “મારી વાઈફે કહ્યું છે, કે બોસને કહેજો કે પગાર વધારે.'' બોસે જવાબ આપ્યો, “સારું, હું મારી વાઈફને પૂછી લઈશ.’’
આ એવું પાપ છે, જેમાં ફસાયેલો જીવ હંમેશા ગુલામ હોય છે, પરાધીન હોય છે, દુઃખી હોય છે. હકીકતમાં સુખ બહાર છે જ નહીં. સુખ તો ભીતરમાં છે. સુખ આત્મામાં છે અને આપણા આત્મસ્વરૂપને પ્રગટ કરતાં જિનશાસનમાં છે. જે જ્યાં છે જ નહીં, એ ત્યાં ક્યાંથી મળે ? ચક્રવર્તી
મૈથુન
૧૧