Book Title: Buddhiprakash 1955 06 Ank 06 Author(s): Nagindas Parekh Publisher: Gujarat Vidyasabha View full book textPage 3
________________ બુ દિ પ્રકાશ પુસ્તક ૧૦૨ જી ] જૂન : ૧૯૫૫ [ અંક ૬ છે પ્રાસંગિક નોંધ શ્રી રામદાસ ગુલાતી કામ કર્યું. છુટા થયા ત્યારે એમને પગાર રૂા. ગઈ તા. ૨૯-૪-૫૫ ને રોજ ધૂળિયા મુકામે ૭૦૦ જેટલો થયો હતે. પિતાના નાનાભાઈને ત્યાં શ્રી રામદાસ ગુલટીનું એ પછી એમને વૈરાગ્ય ઊપજે, અને એમણે અવસાન થયું. કેટલાક સમયથી એઓ કેન્સરના નેકરીનું રાજીનામું આપી દીધું. એઓ સાધુ ઈથી પીડાતા હતા અને તેમાં જ ૬૦ વર્ષની વયે વાસવાણીના સંપર્કમાં આવ્યા. લોનાવલાના યોગાશ્રમમાં એમણે દેહ છોડી. એમનું જીવન સાદાઈ, સેવા- એમણે ત્રણેક વર્ષ ગાળ્યાં. અર્ને ત્યાર પછી એ પરાયણતા, નમ્રતા, સુજનતા અને ભક્તિથી ભર્યું ગાંધીજી પાસે સેવાગ્રામ ગયા. ત્યાં દોઢ વર્ષ રહ્યા તે દરમ્યાન સાળ રેટિયા વગેરે ઉપર કામ કર્યું. શ્રી ભાઈલાલભાઈ પટેલ પાસેથી જાણ્યું તે આ જ અરસામાં ગાંધીજીને કેંગ્રેસના અધિવેશન ગામડામાં ભરવાને વિચાર આવ્યો અને ઝિપુરનું મુજબ એઓ મૂળ વાયવ્ય સરહદ પ્રાંતના બનું અધિવેશન ગામડામાં ભરાયું. એની નગરરચના શહેરના વતની હતા. એમના પિતા લશ્કરમાં મુનશી કરવાનું કામ રામદાસને સેપિાયું અને તે એમણે હતા. ભણાવવા ઉપરાંત ફેટોગ્રાફીનું કામ પણ કરતા એટલી સફળતાપૂર્વક કર્યું કે ત્યાર પછી હરિપરાનું હતા. રામદાસ મૅટ્રિક થયા પછી લાહેરની એંજીનિયરિંગ કોલેજમાં જોડાયા અને ત્યાંથી એમણે સિવિલ કામ પણ એમને જ માથે આવ્યું પછી તે ૧૯૪૭ એંજીનિયરિંગનો ડિપ્લોમાં મેળવ્યો. તે વખતે ત્યાં સુધીની બધી જ મહાસભાના અધિવેશનોની નગરરચના એમને સેપિાઈ અને વરસના છ મહિના એઓ એની ડિગ્રીકેસ નહે. ૧૯૧૫ના અરસામાં એઓ લશ્કરમાં સબ એવરસિયર તરીકે માસિક રૂપિયા પાછળ માળવા લાગ્યા, અને બાકીના છ મહિના ગાંધીજી પાસે જઈને રહેતા. આ બધો વખત એ કના પગારે દાખલ થયા. ૧૯૧૪-૧૮ના પહેલા વિશ્વયુદ્ધમાં સારી કામગીરી બજાવી તેની કદરમાં જાહેર સેવામાં જ રોકાયેલા હતા છતાં પિતાની એમને ચાંદીને કેસરે હિંદ ચંદ્રક આપવામાં આવ્યો. ખોરાકીનું ખર્ચ માસિક રૂપિયા ૩૦-૩૫ પોતે જ ૧૯૧૯માં એઓ વધુ અભ્યાસ માટે ઇગ્લેંડ ગયા. પહેલાંની બચતમાંથી આપતા. 'એ કેવળ મેટ્રિક જ થયા હતા છતાં મૅચેસ્ટર - મેરઠની કેંગ્રેસ પછી એઓ દિલ્હીના હરિજન યુનિવર્સિટીએ એમને દાખલ કર્યા. આ અપવાદ આશ્રમમાં જઈને શ્રી ઠકકરબાપા સાથે રહેવા લાગ્યા. આ પહેલે જ હતા. ત્રણ વર્ષમાં એમણે બી. ૧૯૪૭માં ઠક્કર બાપા વલ્લભ વિદ્યાનગરની મુલાકાતે એસસી. એંજીનિયરિંગની પદવી મેળવી અને આવેલા ત્યારે એંજીનિયરિંગ કોલેજ ખોલવાને દર આવી બનારસ હિંદુ વિશ્વવિદ્યાલયમાં ૧૯૨૨માં વિચાર ચાલતું હતું અને તે માટે શ્રી ભાઈલાલભાઈએ શિવિલ એંજીનિયરિંગના લેકચરર નિમાયા. ૧૯૨૪ પિતાની લાક્ષણિક ઢબે ઠક્કર બાપા પાસે શ્રી રામદાસ માં સકર બરાજમાં આસિસ્ટન્ટ એકિઝકયુટીવ ગુલાટીની માગણી કરીઃ “બાપા, તમે લવંગ વાટવા એંજીનિયર તરીકે માસિક ૪૫૦-૫-૭૫ શાલિગ્રામ વાપરે છે. મને આપ.” બાપા હસ્યા. પગારથી જોડાયા અને ઠેઠ ૧૯૩૦ સુધી ત્યાં સરદાર અને ગાંધીજીના આશીર્વાદ સાથે ગુલાટી Jain Education International For Personal & Private Use Only www.jainelibrary.orgPage Navigation
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 ... 36
