Buddhiprabha 1917 01 02 03 SrNo 10 11 12

Author(s): Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 65

યુવા લલના.
ઉપર
મસ્ત બનેલાં પ્રેમ પ્રવાસી, બનશે ઘેલાં અપાર; પ્રેમ પ્રભુનું ધ્યાન ધરીને, કરશે પ્રેમ પિકાર–સખીરી રસની લહાણી કરશે સિકડાં, રહમજી જીવને સાર; “પ્રેમ વિલાસી' કેયલ કે, ભરશે પ્રેમ અપાર–સખીરી !
પ્રેમવિલાસી
•
–
•
•
-
मृत्युवश ललना.
સુકોમળ આ બાળા નહિ બાન તનમાં જરીરે, બિચારી પર તાપે નિલ વણ વપુએ દીસે; સર્વ વ્યાધી વ્યાખ્યા બિચારી બાળ કુળ વધુને, નહિ એકે આશા જશ વિણુ મહા ! ઉગારવાને ! ઘડી ધીમા શ્વાસે નિર્દમાં બાળા દીસતી હતી, ઘડીમાં અચિંતી નિન્દમાં બાળા ભડકતી ! પતિ તેને પારો ઉભા કરે છે એધાર અબુ, બિચારું બાળક એક રમતું ફરે છે હસતું ! નહિ તે જાણે કંઈ નિજ માત સ્વએ સીધાવી, હસે છે ઉદે ને કરે સે શાન્તિમાં ભંગ પાડી ! આ વેળ માતા ઉઠતાં નીજ બાળને હેતે જુએ, પાસે જણાતાં સગાંઓ અમૃથી આંખે ભરે; જય બાળક ભાત પાસે કાલુ કાલુ કંઈ લવીઅણતિવીએ આંચકીથી ભાન તે ભૂલી ગઈ ! માતને બોલાવતાં નવ શબ્દ જ્યારે નીકળે, રોઈ પડી એ બાળને પીતા તણું અણુ નમે; કરૂણાજનક આ ખેલ દેખી અયુ સૈકા કાઢતાં, (પતિ) અર્ધ મુર્શીવશ થઈ ઘરણી ઢળે આ દેખતાં!
“અરે બહાલી ! બહાલી" પતિ મુછવાશ લવે, * નવ તજી દે અને આ પ્રાણ અ તુજને;
ઉઠને થા બેડી નું આભ નિરાશ કરના, “ હમારે ત્યારે સુ સંબંધ દર કર ના.
સગા વહાલા એ કે આશ હારી ધરે છે, સના નયનથી અશ્રુધારા વહે છે. “ કદી જામે તું તે થાય હારી ગતી શી?
પી વીના તારી હાય ! મુંઝાતી મતી. “અહા દ્વારા વીના બેટ માની કે ભાગે ?