Bhaj Re Mana Part 01

Author(s): Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram

Page 239

૭૪૭ (રાગ : મધુર્કીસ)
તુમ નહીં આર્ય પ્રભુ, મધુબન બહાર આઈ તો ક્યા ? કયા જો પલભર ફૂલ મહકે, કલિયાં મુસકાઈ તો કયા ? ધ્રુવ
હા તુમ્હારી આસ ના - હર આસ ફૂલ લાઈ તો કયા ? બન તરંગ લીટી જો તટ સે - દિલસે ટકરાઈ તો કયા ? મધુબન૦
જો ન ભીંજે તેરે કારણ - આંખ ભર આઈ તો કયા ?
–
વેદના કી દામિની મેં - દુઃખ ઘટા છાઈ તો કયા ? મધુબન
ܗ
હો લગન ના શામ તેરી - સૃષ્ટિ ભી ભાડઈ તો કયા ? અપના હિ જો હો ન અપના - ઔર અપનાઈ તો ક્યા ? મધુબન હો ન તનમન તુમ પે અર્પણ - જનમ ભી પાઈ તો કયા ? ચાર તિનકે ચાર દિન કે - આંધી બિખરાઈ તો કયા ? મધુબન
જો મિલી ના શરણ તેરી - લોક હો પાઈ તો કયા ?
‘મીરાં' ચાહે ચરણ તેરે - જગને ઠુકરાઈ તો કયા ? મધુબન
૭૪૮ (રાગ : તોડી)
તુમ બિન મીરાં ભઈ બાવરી ! આન મિલો બનવારી; ઇત ઉત જાઉં, ઠૌર ન પાઉ - લાખ યતન કરી હારી. ધ્રુવ જો મેં હોતી કિરણ ભોર કી - રંગમહલમેં આતી, ચૂમ કે ધીમે ધીમે પલકે - જોત સે જોતમિલાતી;
છિપ નહિ પાતે મુઝસે પ્રભુજી જાતી જબ બલિહારી, આન મિલો બનવારી, મોહે આન મિલો બનવારી. તુમ
ઘટા ગગનકી જો મેં હોતી, છલ છલ જલ બરસાતી,
મોર, મુકુટ, પીતાંબર, માલા, મુરલી - સબ ભિજ જાતી; તુમ કારણ જયું બરસે નૈના, બિરહન કે ગિરિધારી, આન મિલો બનવારી, મોહે આન મિલો બનવારી. તુમ
ભજ રે મના
કબહુંક મંદિર માલીયા, કબહુંક જંગલ બાસ સબહી ઠૌર સુહાવના, જો હરિ હોવે પાસ
૪૫૮
બિરહા મિલન તુમ્હી હો મેરે, જનમ મરણ મેં તેરી, જ્યૂ ભાવે ત્યું રાખો સ્વામી, મેં ચરણનકી ચેરી; પ્રીત ન ટૂટે, નામ ન છૂટે - બિનતી નાથ હમારી, આન મિલો બનવારી, મોહે આન મિલો બનવારી. તુમ
૭૪૯ (રાગ : લલિત)
તુમ બિન મેરા કોઈ નહીં હૈ, કોઈ નહી હૈ કન્હાઈ; પતિત ઉધારન શ્યામલ મેરે ! દ્વાર મેં તેરે આઈ. ધ્રુવ રૂપ નહી હૈ, રંગ નહી હૈ, ધન દૌલત નહિ હાથ, નૈનોમેં હૈં પ્રેમકે મોતી, યે હી લે લો નાથ; હૃદય ભરી હૈ પ્રિત તુમ્હારી અર્પણ કરને લાઈ ! દ્વારમેં લાખોં ખડે હૈ દ્વારે, તેરે - યોગી, જ્ઞાની ધ્યાની, મેં નિર્ગુણ હૂં, દોષ હૈં લાખો, મન મેરા અભિમાની; ફિરભી ઇસ અભિમાની મનને, તુમ સંગ પ્રીત લગાઈ. દ્વારમેં
તુમ યું રાખો, રહું મે સ્વામી ! છોડ કહી ના જાઉં, અંગ-અંગ કાટ, કરુ મેં અર્પણ, દાસી જો કહલાઉ; રાખો ચાહે મારો પ્રભુજી, તુમ બિન કૌન સહાઈ ? દ્વારમેં૦
મીરા કે પ્રભુ નંદ કે નંદન, મન મોહન ગોપાલ,
જનમ જનમકી પ્રીત પુરાની, તુમ સંગ લાગી લાલ; યુગ યુગ મીરાં પ્રેમ દિવાની, ગોવિંદ ગોવિંદ ગાઈ, યુગ યુગ ‘મીરાં' તેરે કારણ, બૈરાગન બન આઈ. દ્વારમેં
બિન્દુ મહારાજ
જગ ભોગ ઔર ઉદ્યોગ, રોગસે માને, ઝોંપડી ઔર ગૃપ મહલ એક હી જાને; પકવાન મિલે યા મિલે ચનોં કે દાને, દોનો મેં ખુશ હૈં, મોહન કે મસ્તાને; ભ્રમ શોક મોહ મનમેં, ના કભી લાતે હૈ, જો મન મોહન કે પ્રેમી કહલાતે હૈં.
કબીર તું કાહે ડરે ? શિર પર હરિકા હાથ હાથી ચઢકર ડોલિયે, કુકર ભોંકે લાખ !
૪૫૯
મીરાં (યોગીની ઈન્દિરાજી)