Bhaj Re Mana Part 01

Author(s): Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram

Page 325

૧૦૩૩ (રાગ : કાફી)
જે જન ઓધા મોહે ન બિસારે, તાહે ન બિસારું છીન એક ઘડી રે. ધ્રુવ મોકું ભજે ભજું મેં વાકું, લ ન પડત છિન એક ઘડી રે; જન્મમરણો સંકટ કાટુ, રાખું સદા આનંદ ભરી રે. જે સુમરન કીનો દ્રોપદી રાની, સહાય ક્રિયો જબ ચીર હરી રે; મહાભારત ભરૂ લિંકે ઈંડા, રાય લિયો ગજઘંટ ઘરી રે. જે પ્રહ્લાદ રૈન-દિન ધ્યાયે, ગુપ્ત રૂપ સો પ્રગટ કરી રે; ખંભ ફાડ હિરણ્યાકશ માર્યો, ભક્ત પ્રહ્લાદકી રક્ષા કરી રે. જે અંબરીખ ઘર ગયે દુર્વાસા, ચક્ર પઠાય વહાં સહાય કરી રે; ભજનહાર ભજું, તજનહાર તજું, યહી હમારી હૈ પરાપરી રે, જે પાંચ પાંડવકી રક્ષા કીની, લાખાગૃહમેં સહાય કરી રે; ‘સુર' કહે ગજરાજ ઓધાર્યો, દયા સિંધુ જદુનાથ હરિ રે. જે
૧૦૩૪ (રાગ : સારંગ)
જો સુખ હોત ગોપાલહિ ગાયે;
સો નહિં હોત કિયે જપ-તપકે, કોટિક તીરથ ન્હાયે. ધ્રુવ દિયે લેત નહિં ચારિ પદારથ, ચરન કમલ ચિત લાયે; તીનિ લોક તૃન સમ કરિ લેખત, નંદનંદન ઉર આયે. જો બંસીબટ વૃંદાવન જમુના, તજિ વૈકુંઠ ન જાયૈ; ‘ સૂરદાસ' હરિકો સુમિરન કરિ, બહુરિ ન ભવ ચલ આવે. જો
જ્ઞાન બઢે ગુણવાનકી સંગતિ, ધ્યાન બઢે તપસી સંગ કિન્હે, મોહ બઢે પરિવારકી સંગતિ, લોભ બઢે ધનમેં ચિત દિહૈ; ક્રોધ બઢે નર મૂઢકી સંગતિ, કામ બઢ઼ તિયકે સંગ કિન્હેં, બુદ્ધિ વિવેક વિચાર બહૈ, કવિ દિન સુસજ્જન સંગતિ કિન્હે.
ભજ રે મના
જલ પષાન બોલે નહીં, ના કછુ પિવૈ ન ખાય પલટૂ પૂ॰ સંત કો, સબ તીરથ તરિ જાય
930
૧૦૩૫ (રાગ : બાગેશ્રી)
જો હમ ભલે - બુરે તૌ તેરે;
તુમ્હે હમારી લાજ બડાઈ, બિનતી સુનુ પ્રભુ મેરે. ધ્રુવ સબ તજિ તુવ સરનાગત આયો, નિજ કર ચરન ગહે રે; તુવ પ્રતાપ બલ બદત ન કાહૂ, નિડર ભયે ધર ચેરે. જો ઔર દેવ સબ રંક ભિખારી, ત્યાગે બહુત અનેરે; ‘સૂરદાસ' પ્રભુ તુમ્હરિ કૃપા તે, પાયે સુખ જુ ઘનેરે. જો
૧૦૩૬ (રાગ : કેદાર)
દર્શન દો ઘનશ્યામ નાથ મોરી અખિયાં પ્યાસી રે;
મન મંદિર કી જ્યોત જગા દો, ઘટ ઘટ વાસી રે. ધ્રુવ મંદિર મંદિર મૂરત તેરી, ફિર ભી ન દેખી સૂરત તેરી; યુગ બીતે ના આઈ મિલની, પૂરનમાસી રે. દર્શન દ્વાર દયા કા જબ તૂ ખોલે, પંચમ સૂરમેં ગૂંગા બોલે; અંધા દેખે લંગડા ચલકર, પહૂંચે કાશી રે. દર્શન પાની પી કર પ્યાસ બૂઝાઉ, નયનકો કૈસે સમજાઉ ? આંખ મિચોલી છોડો અબતો, કૃષ્ણ મુરારી રે. દર્શન૦ નિર્બલ કે બલ ધન નિર્ધન કે તુમ રખવારે ભક્ત જનન કે;
તેરે ભજન મેં સબ કુછ પાઉં, મીટે ઉદાસી રે. દર્શન૦
નામ જપે ઔર તૂજે ન માને, ઉસકો ભી તું અપના માને; તેરી દયા કા અંત નહીં હૈ, હે દુ:ખનાશી રે. દર્શન કબસે ખડા હું દ્વાર પે તેરે, અબ તો હરલે દુઃખ સબ મેરે ; ‘સુરદાસ' કી વિનતી સુનલો, ઓ અવિનાશી રે. દર્શન૦
ܗ
પલટૂ માયા પાઈ કૈ, ફૂલિ કે ભયે મહંથ માન બડાઈ મેં મુએ, ભૂલિ ગયે સત પંથ
૬૩૧
સૂરદાસ