Bhaj Re Mana Part 01

Author(s): Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram

Page 289

૯૧૩ (રાગ : કવ્વાલી)
શાસ્ત્રો પુરાન કહેતે, જો ‘તું’ હૈ વો હિ ‘મેં’ હું; આશક ભી પુકારે યોં, જો તું હૈ વો હિ મૈં હું. ધ્રુવ જ્ઞાની ભી ગવાહ દેતે, મઝહબ ભી વહી કહેતે;
સાબુત સંત દેતે, જો તું હૈ વો હિ મૈં હું. શાસ્ત્રો સાગર, પહાડ, બનમેં, હરજા મેં તેરા જલવા; જબ હૈ સબીમેં રોશન, દ્રષ્ટિમેં ભેદ ક્યોં હૈ ? શાસ્રો અદ્વૈત ના આકારે, નિદ્ધદ્ધ નિરાકારે; ફીર દ્વૈતતા ક્યોં ભાસે ? જો તું હૈ વો હી મેં હું. શાસ્ત્રો તુજમેં વહિ હૈ મુજમેં, ઓર મુજમેં વહી તો તું હૈ; ફીર ક્યોં નઝર ન આતા ? જો તું હૈ વો હી મેં હું. શાસ્ત્રો તેરા મેરા ન કુછ હૈ, ટંટા સબી મુક્ત હૈ; જોનેકી યે જુગત હૈ, જો તું હૈ વો હી મેં હું. શાસ્ત્રો કહેતા હૈ ‘લાલ' સંશય, તૂટે નહિ વહાં તક; કયર્સ એ કોઈ માને, કે જો તું હૈ વહી મેં હું. શાસ્ત્રો
૯૧૪ (રાગ : સોહની)
હો સાધુ ફક્સ્ડ બન ફીર ના, સાધન બીન શોભે નહિ પ્યારે; મુંડ મુંડાયા જટા બઢાયા, જગકો દિખલાને કો સારે. ધ્રુવ જ્ઞાન કીયા ઉપદેશ દીયા, ઓર શિષ્ય કીયા સબ મારામારી; તુજ જીવન ઉદ્દેશ નહિ એ, અયસે ન ખુલતે મોક્ષકે દ્વારે. હો સાધુ
છૂટ ગયા દિલસે સમઝે લેકિન, ભીતર ભાગ ભરા સબ કચરા; જહાંતક મીટે ન મેલ મંદિરકા, વહાં તક યસે હોય ઉજારે. હો સાધુ
ભજ રે મના
ન્હાયો ધોયો ક્યા ભયો ? મનકો મૈલ ન જાય મીન સદા જલમેં રહે, ધોવે ગંધ ન જાય
૫૫૮
છોડ દે શ્રેય જો ચાહે અપના, ત્રિવિધ તાપમેં કાહે તપના;
જપના નામ નિરંજન સાધુ, એહીં એક ભવજલસે તારે. હો સાધુ૦ ‘લાલ' કહે દિલ દ્વેષ ન ધરના, લીખા ન દ્વેષસે જો કોઈ ધારે; મોક્ષ ઉપાસન વાલો કે લીયે, સુવર્ણ કે અક્ષર હૈ સારે. હો સાધુ
૯૧૫ (રાગ : શિવરંજની)
સબ ચલો ગુરૂકે દેશ, પ્રેમી બેશમેં મંડલ સારા, વહાં બરસે અમૃતધારા,
વહાં કામ ક્રોધકી ગંધ નહી, ઔર જન્માદિક દુઃખ દ્વંદ્વ નહિ, ધ્રુવ કહે નેતિ નેતિ શ્રુતિને ઉસે પુકારા.
વહાં
વહાં જાત પાતકી ચાલ નહીં, કોઈ રાજા યા કંગાલ નહિ, સમદ્રષ્ટિ સે હૈ સબહી એકાકારા. ત્રિતાપોકી જો જ્વાલા હૈ, સદ્ગુરુ બુઝાનેવાલા હૈ; વહાં નિત્ય સુખસાગર હૈ અપરંપારા.
વહાં
વહાં
જો ભૂલે ભટકે આતે હૈ, વો સીધી રાહપે જાતે હૈ, વહાં સોડહં શબ્દકા બજતા હૈ નગારા. સદ્ગુરુજી શાંતિદાતા હૈ, વો ત્રિલોકીકે ત્રાતા હૈ, હૈ ગુરૂચરણમેં શિવાનંદ ગુરુ દ્વારા. - લહેરી ભગત
વહાં
વહાં
સાહ્યબી સુખદ હોય, માનતણો મદ હોય, ખમા ખમા ખુદ હોય, તે તે કશા કામનું? જુવાનીનું જોર હોય, એશનો અંકોર હોય, દોલતનો દોર હોય, એ તે સુખ નામનું; વનિતા વિલાસ હોય, પ્રૌઢતા પ્રકાશ હોય, દક્ષ જેવા દાસ હોય, હોય સુખ ધામનું; વન્દે ‘ રાયચંદ ' એમ, સદ્ધર્મને ધાર્યા વિના, જાણી લેજે સુખ એ તો, બેએ જ બદામનું !
જબ તું આયો જગતમેં લોક હસે તૂ રોય ઐસી કરની મતિ કરો, કે પીછેર્સ હસે કોય
Чис
લાલ