Bhagvati Sutram Part 04

Author(s): Sudharmaswami,
Publisher: Hiralal Hansraj

Page 194

व्याख्या
प्रज्ञातिः ॥१०२७॥
गरहह अवमन्नह, संखे णं समणोवासए पियधम्मे चैव दढम्मे चैव सुदक्खुजागरियं जागरिए (सू० ४२८) | [ बाद [ पूर्वे कला ] ते श्रमणोपासको आवती काले यावत् सूर्योदय समये स्नान करी, बलिकर्म करी यावत् शरीरने अलंकृत करी पोत पोताना घरथी नीकळी एक स्थळे मेगा थाय छे, एक स्थळे भेगा थइने - इत्यादि बधुं प्रथम निर्गमवत् जाणवु यावत् ( भगवंत महावीरनी पासे जइ ) तेमनी पर्युपासना करे छे. त्यार बाद श्रमण भगवंत महावीरे ते श्रमणोपासकोने तथा ते समाने धर्मकथा कही. यावत् 'ते आज्ञाना आराधक थाय छे' त्यां सुधी जाण ं त्यार बाद ते श्रमणोपासको श्रमण भगवंत महावीरनी पाथी धर्मने सांभळी, अवधारी, हृष्ट अने तुष्ट थया, अने उभा यह श्रमण भगवंत महावीरने वांदी, नमी, ज्यां शंख श्रमणोपासक छे त्यां आव्या; आवीने शंख श्रमणोपासकने तेओए एम कछु के-'हे देवानुप्रिय ! तमे गइ काले अमने एम कधुं हतुं के, 'हे देवानुप्रियो ! तमे पुष्कळ अशनादि आहारने तैयार करावो, यावद्- आपणे विहरीशुं, त्यार बाद तमे पोपघशालामां यावद् विहर्या, तो हे देवानुप्रिय ! तमे अमारी ठीक हीलना (हांसी) करी.' पछी 'हे आर्यो!' एम कही श्रमण भगवंत महावीरे ते श्रमणोपासकोने आ प्रमाणे क- 'हे आर्यो " तमे शंख श्रमणोपासकनी हीलना, निंदा, खिंसना, गहां अने अवमानना न करो, कारण के ते शंख श्रमणोपासक धर्मने विषे प्रीतिवाको अने दृढतावालो ने, तथा तेणे [ प्रमाद अने निद्राना त्यागथी ] सुदृष्टि-ज्ञानीनुं जागरण करेल . ।। ४३८ ॥
भंतेत्ति भगवं गोयमे समणं भ० महा० वं न० २ एवं वयासी कह विहा णं भंते! जागरिया पण्णत्ता १, गोमा ! तिबिहा जागरिया पण्णत्ता, तंजहा - बुद्धजागरिया अबुद्धजागरिया सुदक्खुजागरिया, से केण० एवं वु० तिविहा जागरिया पण्णत्ता, तंजहा - बुद्धजा० १ अयुद्धजा० २ सुदक्खु० ३१, गोयमा ! जे इमे अरिहंता
For Private And Personal
Acharya Shri Kailashsagarsuri Gyanmandir
१२ शतके उद्देशः १ ॥१०२७॥