Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 05 06

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

આવે છે, પણ વર્ધમાનનું મન સંસાર ભેગ- રહ્યા. હવે મધ્યરાત્રિએ ભયંકર રૂપને ધારણ વવામાં રહેતું નથી, પણ માતા પિતાના આગ્રહથી કરી, નાચતો કુદતે યક્ષ ભગવાનને હેરાન યશોદા નામની કન્યા સાથે લગ્ન કરે છે. સમય કરવા લાગે, પણ ભગવાન તે જરા પણ જતાં વર્ધમાનને પ્રિયદર્શના નામે પુત્રી થઈ ચલાયમાન થયા નહિ ભગવાનને સ્થિર ઉભેલા અને આ પ્રિયદર્શનાના લગ્ન જમાલિ નામના જોઈ યક્ષે વિચાર કર્યો, આ તે કઈ અલૌકિક રાજકુમાર સાથે કર્યા.
વિભૂતિ છે એમ સમજી ક્રોધને શમાવી, માનવ હવે જ્યારે ભગવાનની ઉંમર ૨૮ વર્ષની
ની તાના રૂપમાં આવી, ભગવાનના ચરણમાં પડયે. થઈ ત્યારે તેમના માતપિતા સ્વર્ગે સિધાવ્યા,
અને કહ્યું કે હે વીર! આપ હવે અહીં જ તેથી તેમનું મન દિક્ષા પ્રત્યે દેરાવા લાગ્યું.
ચાતુર્માસ કરે. ભગવાન છવસ્થામાં હોવાથી ભગવાને પિતાના મોટાભાઈ નંદિવર્ધન પાસે
કાંઈ જવાબ આપ્યો નહિ પણ ત્યાં જ ચાતુજઈ દીક્ષાની રજા માગી. પરંતુ વડીલબંધુ
ર્માસ કર્યું. આવા ભયંકર ઉપસર્ગો સહન કરતા નંદિવર્ધને કહ્યું “હે મારા વહાલા ભાઈ! એક
કરતા ઘાતી કર્મોને ક્ષય કરી પાંચમું તે માતાપિતાને વિગ અને તેમાં તું દીક્ષા
કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું. લેવા જાય તે એ કેનાથી સહન થાય? માટે ભગવાન મહાવીરદેવ કેવળજ્ઞાન મેળવ્યા હે ભાઈ ! હું કહું છું કે હજી બે વર્ષ પછી ગામ, નગર, વગેરે દેશોમાં વિચરી સતત રહી પછી ભલે દીક્ષા લેજે.” આ પ્રમાણે ભવિક જનેને સમજાવવા વાણીધારા વર્ષાવવા મોટાભાઈને કહેવાથી વર્ધમાનસ્વામી બે વર્ષ લાગ્યા. આમ ૩૦ વર્ષ કેવળીપણે રહી ભાવિક આસક્તિરહિત વધુ સંસારમાં રહ્યા. આ બે વર્ષ જનેને બોધ આપતા સંસારની ભયંકરતા દરમિયાન એક વર્ષ સુધી સતત દાન આપ્યું. સમજાવતા પાવપુરી તિર્થે નિર્વાણ પામ્યા. ત્યાર પછી ભગવાને ત્રીસ વર્ષે પંચમુષ્ટિ કેચ કરી સંયમના માર્ગે પ્રસ્થાન કર્યું. વીર ભગવાને આજે વીર ભગવાનના નિર્વાણ દિવસને
જ્યારે પાંચ મહાવ્રતને સ્વીકાર કર્યો તે વખતે ૨૫૦૪મું વર્ષ ચાલી રહ્યું છે. આચાર્ય હેમચંદ્ર તેમને ચોથું મન:પર્યવજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. પિતાના “ત્રિષષ્ટિ શલાકા પુરુષ ચરિત્ર”
ગ્રંથમાં લખ્યું છે કે મહાવીરને દેહવિલય શ્રી વીર ભગવાન એકલા જ પિતાના કર્મો જાણી બધા રાજાઓએ દ્રવ્યના દિપક કર્યા. ખપાવવા અનાર્ય દેશમાં ગમન કરે છે. અનાય ત્યારથી આપણે દિપોત્સવી દિવાળી] પર્વ દેશમાં વિચરતા ભગવાન અસ્થિક ગામમાં ઊજવીએ છીએ. ભગવાન મહાવીર આ અવ આવ્યા, ત્યાં “શૂલપાણી નામના યક્ષના મદિર સપથરીના છેલ્લા તીર્થકર છે. ભગવાન મહાવીર પાસે આવ્યા. તે શૂલપાણી ભયંકર સ્વભાવને દેવ વિદ્વાન બ્રાહ્મણોને દીક્ષિત કરી ગણધરે હતે.
તરીકે જાહેર કર્યા. અનેક રાજાઓએ પણ જ્યારે મહાવીર શુલપાણીના મંદિર પાસે અનુયાયિત્વ સ્વીકાર્યું. એમનું શાસન આજઆવ્યા ત્યારે લોકોએ કહી દીધું કે વીર ! સુધી અવિચ્છિન રહ્યું છે. ભગવાન મહાવીરે તમે અહીંથી ચાલ્યા જાએ, કારણ કે અહીંથી સાધુ, સાધવી, શ્રાવક અને શ્રાવિકાને સંલ કઈ જીવતે જતું નથી. ભગવાન તે નિડર સ્થા. જે ચતુર્વિધ સંઘથી ઓળખાય છે. હતા. તેઓ તે સમભાવ ધારણ કરી મંદિરમાં ભગવાન આપણને ઘણું સમજાવી ગયા છે;
માર્ચ–એપ્રિલ, ૧૯૭૮