Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 05 06

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

પડે ” એમ ધારી હાથમાં રહેલ લાકડી વતી ઉંચા કરી નિવિકાર મનથી કેશ કલાપ શેઠે બાંધી દીધા. આ તરફ નિર'તર છિદ્ર જોવાના અભ્યાસવાળી મૂળાએ આ બનાવ નજર નજર ોયા અને ચિંતવવા લાગી “પૂર્વ* મે જે તર્ક કર્યાં હતા તે શંકા વિના હુવે બિલકુલ સાચા ઠર્યાં, હવે વાત આગળ વધે તે પહેલાં જ ઠેકાણું પાડી દેવુ જોઇએ. ”
વિશ્રાંતિ બાદ શેઠ જેવા બહાર ગયા કે તરતમાં અદેખી મૂળાએ હજામને મેલાવી ચંદનાનું શિર મુંડાવી, બહુ તાડન કરી, પગે લેખંડની સાંકળ જડી એક દૂરના મકાનમાં પૂરી તેના કમાડ બંધ કર્યાં અને પિજનને આક્રોશપૂર્વક જણાવ્યું કે “ આ બનાવની જાણ જો કાઇએ શેઠને કરી છે તે તેના આનાથી ભયંકર હાલ થશે. ” આવું કાળુ કામ કરી મૂળા શેઠાણી પાતાના પીયર ચાલી ગઈ, પર’તુ ‘પાપ છાપરે ચડીને પાકારે છે' એ કહેવત મૂળા જાણે ભૂલી જ ગઈ
ત્રણ ત્રણ દિવસ થઈ ગયા. ચ'ક્રનાના કશા જ સમાચાર નહિ મળતાં શેઠ સમક્ષ એક મેાટી સમસ્યા ખડી થઈ ગઈ. સૌના હેાઠ જ જાણે સીવાઈ ગયા. શેઠની બુદ્ધિ જાણે મહેર મારી ગઈ. હવે શેઠને! પ્રકેાપ જાગી ઉઠ્યો. જરા સખ્ત હાથે કામ લેવાની જરૂર જણાઈ. એક ડોશીમાએ હીંમત દાખવી. મૂળા શેઠાણીના ભય તા હતેા જ છતાં “મડાને વીજળીના શે! ભય” એમ માનીને શેઠની સમક્ષ ખરી હકીકત જાહેર કરી દીધી.
સાંભળતાં જ જે એરડામાં ચંદના એકાંતવાસ, ઉપવાસ અને પગ મેડીની વિના દોષે સજા ભોગવતી પડી હતી તે તરફ શેઠે ઢોટ મૂકી અને ચંદનાને દીન-મલીન વેષમાં બહાર લાવ્યા. બે દિવસ પહેલાંની ચંદના અને આજની ચંદ્રના વચ્ચે જમીન આસ્માન જેટલે ફરક દેખાય. પગમાં જ જીરની એડી. દૃશ્ય જોયુ* જાય નહિ.
ત્રણ દિવસની ભૂખી તરસી ચંદનાને માટે બીજું કાંઈ સુલભ નહિં હાવાથી ઘેાડા અડદના બાકળા એક સુપડામાં રાખી લેાઢાની એડીએ તેડાવવા લુહારને ખેલાવી લાવવા શેઠ લુહારની કેડ તરફ ગયા.
આ તરફ કૌશાંબી જેવી સમૃદ્ધિશાળી નગરીમાં આવા લેાકમાન્ય, રાજમાન્ય, દેવપૂજ્ય મહા તપસ્વી મુઠી ધાન લીધા વગર ભૂખ્યોને ભૂખ્યા જ પાછો વળે તે જોઇને નગરવાસીઓને ઉંઘ અને આહાર પણ અકારા થઈ પડ્યા.
જ્યાં સુધી અભિગ્રહ પુરા ન થાય ત્યાં સુધી એ પ્રબળ તપસ્વી ઉપવાસ ઉપર ઉપવાસ ખેચ્યે જ જાય છે. ચાર ચાર મહીનાના ભૂખ્યા અણાહારી તપસ્વીને જોઇને હજારો સ્ર પુરુષાની આંખા ભીની બને છે. કાણુ જાણે એને શુ જોઇતુ હશે.
ભગવાન મહાવીરને અભિગ્રહ જાણવાની કોઈનામાં શક્તિ નહેાતી અને કદાચ જાણવા મળે તા પણ તે પ્રમાણે યેાજના થવી પ્રાયઃઅશકય હતી.
ધનાવહુ શેઠના ઘરના ઉંબરામાં બેઠેલી, ત્રણ ત્રણ દિવસની ઉપવાસી ચંદના, રંક એશીયાળી વદનવાળી ચક્રના પેાતાની પરિસ્થિતિના વિચાર કરતી હોય એમ લાગે છે.
માર્ચ-એપ્રિલ, ૧૯૭૮
૭૫