Atmanand Prakash Pustak 069 Ank 05 06

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

ભગવાન મહાવીર સ્વામીનો જગતને સંદેશ
લે. પં. શ્રી પુર્ણનન્દવિજયજી મ. બરાબર ર૪૯૮ વર્ષ પહેલા ભગવાન મહાવીર પણ પોતાની રાજસત્તા ઉપરથી મોહ ઉતરવા સ્વામીને મોક્ષ પાવાપુરીમાં થયેલ હતું. તેમના લા હતા. જન્મ સમયે ભારતદેશમાં અજ્ઞાનતા, અસહિષ્ણુતા, બેઠા બળવાની જેમ ભગવાન મહાવીર સ્વામીઅને અકર્મણ્યતા જેવા ધર્મઘાતક પાપોના કારણે ના ચારે અતિશયો જાણે દેશ અને પરદેશના ખૂણે પંડિતમાં, મહાજનોમાં, અને જાતિઓમાં પરસ્પર
ખૂણે ઉદ્ઘેષણ કરી રહ્યા હતા કે “હે છે! વિરઝેરની બોલબાલા ચરમસીમાએ પહોંચી ગઈ
રાઈ તમે સાવધાન થઈ જાઓ. પાપ એ પાપ જ છે. હતી. ક્ષત્રિય અને બ્રાહ્મણની વચમાં ધર્મના ,
રાગદ્વેષ, ઈર્ષ્યા, અદેખાઈવાળું જીવન પણ ભયંકર સિદ્ધાન્તોના કારણે, યજ્ઞોમાં પશુઓ હોમવા કે
પાપમય છે, જેના લીધે સુખ સંપતિમાં ઉછરેલે નહિ ? એ વેદની વાતને આગળ કરીને લડાઈઓ
માનવ રાગદ્વેષ જન્મ ભૂલના કારણે દુઃખી બને છે થતી હતી, ક્ષત્રિયને મોટો વર્ગ પાર્શ્વનાથ
અને કુગતિનો મુસાફર બને છે. રૂપાળા છોકરા છોકરી ભગવાનને અનુયાયી હોવાના કારણે તેમના અને ભરબજારમાં મૂળા અને ગાજરની માફક હદયમાં જૈનધર્મની અમીટ છાપ હતી, જયારે વેચવા અને તેમને ગુલામ બનાવવા એ પાપને તમે બ્રાહ્મણને યજ્ઞમાં ચાર પગવાલા તથા બે પગ બંધ કરો. પરસ્ત્રીગમન, શરાબપાન, જેવાં પાપ વાલા નો વધ કરવા રૂપ હિંસા ધર્મ પ્યારી દેશ. સમાજ અને વ્યકિતને માટે કંલક રૂપે છે. હતે. સમયે સમયે બત્રીસ લક્ષણવાળા નવજુવાન તે તમે
તે તમે જાણો અને પરિહર.” માણસને પણ દેવીની આગળ બલી ચઢાવી દેવામાં આવતું હતું. અમરકુમારની કથા જ સાક્ષી છે.
સથી છે. આ પ્રમાણે બીજના ચન્દ્રની જેમ વધતાં વદ્ધતેવા સંકાન્તિકાળમાં દયાના સાગર ભગવાન માનકુમાર ૩૦ વર્ષની ભર યુવાન અવસ્થામાં આવ્યા મહાવીર સ્વામીને જન્મ ૨૪૨૬ વર્ષ પહેલાં અને સંયમના માર્ગે તેમણે પ્રસ્થાન કર્યું". થયે હતે.
તેમણે પૂર્ણ અહિંસક અવસ્થા મેળવવા માટે
ચી ઘેરાતિઘેર પરિષહ અને ઉપસર્ગો સહન કર્યા. અપાયાપગમાતિશય જેવાં અદ્વિતીય ગુણોની
સંયમની પૂર્ણ દશા પ્રાપ્ત કરવા માટે પરિગ્રહને પ્રાયઃ કરીને પૂર્ણતાને પામેલા વર્ધમાનકુમાર
સર્વથા ત્યાગ કર્યો અને ખંભા ઉપરથી દેવદૂષ્ય વસ્ત્ર બાલ્ય વયથી જ સૌના લાડકા હતા. મેરને જોઈને
પણ જ્યારથી પડી ગયું, ત્યારથી શરીર ઢાંકવા માટે અથવા તેના કેકારવને સાંભળતાં જ સાપ જેમ શાન્ત થઈ જાય છે તેમ બ્રાહ્મણો અને ક્ષત્રિયની સુતરના એક તાંતણાને પણ સ્વીકાર કર્યો નહીં. વચ્ચમાં જે ગજગ્રાહ હતો તે શાંત પડવા લાગ્યો,
તેમણે તપશ્ચર્યા રૂપી અગ્નિમાં ભવભવનાં કરેલાં પંડિતેને ગર્વ પોતાની મેળે ગળવા લાગ્ય, કર્મરૂપી લાકડાં બાળીને ખાખ કરવા માટે નિભ ધર્માને પણ પિતાના માનેલા ધર્મના કિયા- પારણાની ચિંતા વગરની તપશ્ચર્યા આદરી. આ કાડેમાં શંકાઓ થવા લાગી, ભેગીઓને પિતાના પ્રમાણે દીક્ષા લીધા પછી લગભગ બાર વર્ષે ભગવાન ભેગવિલાસમાં કુદરતી શાપને આભાસ થવા કેવળ જ્ઞાનના માલિક બન્યા. લાગે અને અત્યન્ત ઉદ્ધત રાજા, મહારાજાઓને કેવળ જ્ઞાન એટલે આત્માની સંપૂર્ણ સ્વતંત્રતા.
મહાવીર જન્મકલ્યાણક અંક
૭૧