________________
આશા અને ધીરજ
તે આ જાતની ગડભાંજમાં પડેલા હતા તેવામાં જ તેની ઓરડીનું બારણું તેના હજૂરિયાએ જોરથી થપથપાવ્યું અને તે કશા જવાબ આપે ત્યાર પહેલાં તે તેની પ્રથમ પત્ની રેનીની માતા મૅડમ સેન્ટ-મેરાન ડૂસકાં નાખતી અને લથડિયાં ખાતી અંદર દાખલ થઈ.
૧૩૩
પેાતાનાં ઘરડાં સાસુને આ સ્થિતિમાં એકલાં જ આવેલાં દેખી, વિલેફૉર્ટ બેબાકળા થઈ, ‘શું થયું, શું થયું? તમે એકલાં કેમ ? માકિર્બસ સેન્ટ-મેરાન કર્યાં ?’ વગેરે સવાલા ઉપરાઉપરી પૂછવા લાગ્યો.
‘ સેન્ટ-મેરાન ગુજરી ગયા ! પ્રભુ, આ તે શે કેર ?’ આટલું બાતાંમાં તો ડોસી પોતે જ લથડિયું ખાઈને ખુરશીમાં ગબડી પડી. · શ્રીમાન સેન્ટ-મેરાન ગુજરી ગયા ? આમ અચાનક ? તેમને કાંઈ થયું હતું ?”
* ઘેાડાક દિવસથી તેમની તબિયત આમ તો બગડયા જેવી જ હતી; અને તેથી કેટલીક દવા તેમણે અહીંથી મંગાવી હતી. તે દવા દીકરી વેલેન્ટાઇને કાળજીથી મેાકલી આપી હતી, તેનાં વખાણ કરતાં તે થાકતા ન હતા. તેવામાં અચાનક તેમને થઈ આવ્યું કે, બસ, વેલેન્ટાઇનને મળવા જવું છે. એટલે અમે બંને ગાડી જોડાવી માર્સેલ્સથી ૉરિશ આવવા નીકળ્યાં. પંદરેક માઈલ આવ્યાં હોઈશું, ત્યારે તેમણે તેમની રોજની ટીકડી લીધી. અને એ ખાધા પછી તે એકદમ જાણે ભર ઊંઘમાં પડી ગયા. પણ તેમનું માં લાલલાલ થઈ ગયું અને તેમના લમણાની નસો જાણે ફાટી જશે એમ ઊછળવા લાગી. અચાનક તે એક ચીસ પાડી ઊઠયા, અને પછી તરત તેમનું માથું પીઠ તરફ ઢળી પડયું. બસ, ત્યારથી એઇકસ સુધીની મુસાફરી મે... મડદા સાથે જ પૂરી કરી. એઇકસ પહેાંચી મેં ઝટપટ દાક્તરને બાલાવ્યા; તે તેણે જોઈને તરત કહી દીધું કે, મગજની નસ ફાટી જવાથી તે કયારનાય મૃત્યુ પામ્યા છે. ’
"
પછી તમે શું કર્યું?'
