________________
પુનર્ગળ કે, યુન સંપાદન કરાવીને ઠેર ઠેર પચતી કરીએ અને તેમના શ્રી અય્યર્થના નાદ ગાજતે થાય એ કેઈ સન્નિબીન પ્રયત્ન કરીએ તે જ આપણે તેમનું રેવું ત્રણ અશે પણ અદા કરી શકીશું. બા એમનું પૂરું ત્રણ અદા કરવા માટે તે અનેક જન્માની સેવા ઓછી પડે, આજ સુધી ગમે તે બન્યું. પણ હવે આજથી જન સંઘની આ ખુલી જવી જોઈએ.
બીજો પ્રસંગ છે સત્રની ઉજવણીને. આ ઉજવણી પાછળ ઉપાધ્યાયજીના ગુણાનુગીઓએ ઘણી મોટી મોટી આશા અને ચાઇના પાર પટવાના અનુમાને કર્યો છે, અને કરે તે સ્વાભાવિક છે. પરંતુ આ તકે મારે સ્પષ્ટ કરવું જોઈએ કે અલ્પ સમય અને બીજા કેટલાંક કારણે પ્રથમથી જ એ અમારું ધ્યેય અને તેનું ફળ મર્યાદિત રાખીને જ કાર્ય કર્યું હતું અને તે એ-કે સત્રની ઉજવણીનું બહુ મોટું ફળ મળે કે ન મળે, પશુ અમારા
આ પ્રયત્નથી જે જન સંઘ અને ભારતના વિદ્વાનું લક્ષ ખેંચી શકવા જેટલી ભૂમિકા પણ દિલી કરી દીશ, તે ઉદવાળીની સફળતાને ત્રણ માની, અને એ ભૂમિકા ઉપર મા અમારા ભાવિ કાર્યની ઈમારત ચી શકીશું. પશુ મારે એ પણ સ્પષ્ટ કરવું જોઈએ અમારું મથોદિત એય પાછળથી વિસ્તૃત બની ગયું અને પરિણામે એક પરિષદના રૂપમાં ફેરવાઈ શ. આજે ત્રટ કે પ્રત્યક્ષ જોઈ શકે છે. અત્યારે ભગવાન ઉપાધ્યાયજી અને તેના કાર્ય ઉપર, કૃણાનુવાદ ને પ્રશંસાની જે પુષ્પવૃષ્ટિ થઈ રહી છે, તે જોતાં મને લાગે છે કે અમારી આશાઝિશિત થતા જરૂર ઝુળી છે, મુળી છે એટલું જ નડુિં બહંદ થાવાથી ઘણી વધુ ફળી છે. અમારા એક ખૂણામાં થયેલા પ્રયતાથી હવ ભારતના વિદ્યારે તેઓશ્રીની મહાનતા અને વિદ્વત્તા તરફ જરૂર આકર્ષ, તેમના બ્રાઝું પ્રકાશન થશે. અધ્યયન-અધ્યાપન વગે, જનતાને સત્ય માર્ગની પીછાણ વધતી જશે અને એક વીશીને અને આજના વાવેલાં બીજેનાં સભ્યમ્ કાળે વિપુલ પ્રમાણમાં જોવા મળશે.
આ એચ જે રીતે પાર પડ્યું છે, તે માટે ખબર સમિતિ, પ્રત્યક્ષ કે પરોક્ષ રિતિએ સહાયક બનેલા જે-જેતર વિદ્રાને, ગ્રાફસ અને અન્ય કાર્યકરોને હાર્દિક અભિનંદન આપવાનાં વેગને દુ રાદી શક્તિ નથી.
બીજી વાત એક પાત્ર ધ્યાન રાખવી ઘટે કે-ભૂતકાળને ઇતિહાસ તરફ આછા દાટવાત કરીશું તે સામાન્યતઃ કેઈ યુગ શાપ્રધાનને, કઈ ચુગ ગ્રાનપ્રધાનનો ને કે યુગ ચાર્જિની પ્રધાનતાને દેખાશે. આજને શુગ જ્ઞાનવાદ કે મુઢિવાદને ચાલે છે. બુદ્ધિવાદી ભેજાએ કઈ પણ વસ્તુ અઢાથી માની લેવા તૈયાર નથી, તેઓ તે તકલીલા દ્વારા વધુ માનવાને તૈયાર રાય છે. આ કારણે કંપ્રધાન ઉપદેશ કે પ્રકૃપાની ખાસ જરૂર, પરે છે અને એ જરૂરીયાતને સંપૂર્ણ સાધી શકે તેમ છે તે ઉપાધ્યાયજીનું પટિશ્યભરપૂર ગ્રાહિત્ય અને તેઓશ્રીની વિચારધારાઓ છે.
ઘડીભર એમ પણ વિચારધુરા થઈ જાય છે કે ભાવિયુગનાં એંધાણ કલ્પાને જ
