________________
વિવિધ વિષય વિચારમાળા ભાગ-૮ આવું સાંભળી પ્રથ પ્રશ્નકારકને શાસ્ત્રકાર મહારાજા ઉત્તર આપે છે કે સિદ્ધના જીવોને તો ક્ષણે ક્ષણે સ્વાથ્યજ છે, કારણ કે તેમને શરીર નહિ હોવાથી ઉપરોક્ત કાંઈપણ વસ્તુનું પ્રયોજન રહેતું નથી. તે તો ક્ષણે ક્ષણે સુખની લહેરોમાં રમ્યા કરે છે, કારણ કે જેને રોગ થાય છે, તેને ઔષધની જરૂર પડે છે, જેને શીત ઠંડી લાગે છે તેને અગ્નિસેવનની જરૂર પડે છે, જેને ખરજવાનો રોગ થાય છે તેને ખણવુ, ખંજવાળવું પડે છે. પણ ઉપર્યુક્તમાંથી જેને કાંઈ પણ નથી તેને કાંઈ પણ કરવાની જરૂરી રહેતી નથી.
તેવી જ રીતે સિદ્ધનાં જીવોને શરીરાદિક નહિ હોવાથી ખાનપાનાદિકની કાંઈ પણ જરૂર રહેતી નથી, જેને પરમ સુખ પ્રાપ્ત થયેલું છે, જેને અવિનાશી સુખ મળેલું છે તેને બીજા સુખનું કાંઈપણ પ્રયોજન રહેતું નથી.
વળી સંસારી જીવોને ખાન, પાન, ફુલેલ, તેલ, અંતર, પુષ્પમાલા, સ્ત્રીયાદિક વિગેરેનું સુખ છે, તે પણ વિનાશી છે, એટલું જ નહિ પણ પરિણામે તેતમામ સુખ આત્માને દુ:ખ દાયક છે, કારણ કે તેમના સેવનથી શરીર ઇંદ્રિયોની હાનિના સાથે, વિવિધ પ્રકારના રોગાદિકની પ્રાપ્તિ થવાથી, અને વલી તમામના ઉપર રાગાદિકની પ્રાપ્તિ ઉત્પન્ન થવાથી, આત્માને સર્વથા પ્રકારે બંધનભૂતજ છે, અને સિદ્ધના જીવોને તો રાગાદિકના અભાવથી, સર્વથા પ્રકારે વિષયાદિકની આકાંક્ષા રહિતપણું હોવાથી, તથા દુઃખાદિક પ્રતિકારની ક્રિયા વર્જિત નિષ્ક્રિયરૂપ સુખ હોવાથી, તેમજ અનંત જ્ઞાન, દર્શન વીર્યરૂપ આત્માને અખંડ સુખ હોવાથી, સસારજન્ય કોઈ પણ પ્રકારના સુખની પરવા રહેતી નથી, અને તેથી જ મોક્ષને વિષે જે અનંતસુખ છે, તે સુખને સિદ્ધના કેવલજ્ઞાનિ જીવો જ ભોગવે છે, અયોગીયો, અકેવલીયોને તે શ્રુતિગોચર, તેમજ દષ્ટિગોચર કદાપિ કાળે થતું નથી. સિદ્ધના જીવોને અનંત સુખ
૩૦૭)
૩૦૭
*
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
