________________
અગીતારથને એક શબ્દ પણ બોલવો શાસ્ત્ર રોક્યો શુદ્ધગીતારશ પણ કારણ વિણ, મૌનધરો અવલોક્યો. ધનતે...૬૯
આચાર્યદેવે શિષ્યવૃંદને આદેશ કર્યો કે “ઉપધિ છોડતા નહિ, આપણે આગળ જઈ આ પાણીની પરબડીમાં સંથારો કરવાનો છે.”
0000000059
૧૧-૧૨ કિ.મી. સાંજે ચાલીને થાકી ગયા હોવા છતાં સુવિનીતશિષ્યોએ બ્રહ્મચર્યની વાડની રક્ષા માટે આ પ્રસ્તાવ સહર્ષ વધાવી લીધો અને સાધ્વીજીઓને એ અ ઓરડામાં ઉતરવા દઈ સાધુઓ આગળ ચાલ્યા.
અ
ણ
આશરે ૮-૩૦ વાગે તેઓ પાણીની પરબડીએ પહોંચ્યા, સખત થાક લાગ્યો હોવા ણ ગા છતાં બ્રહ્મચર્યવાડની રક્ષા રૂપી ઉત્તમોત્તમ જિનાજ્ઞા પાળવાનો અનેરો આનંદ તેઓ ગા
ર
ર
અનુભવી રહ્યા હતાં.
અ
અનંતાનંત વંદન હો આવા કટ્ટર બ્રહ્મચારી આચાર્યદેવને અને એમના અત્યંત અ મા સુવિનીત શિષ્યવૃંદને !
રા
૬૬. ‘અમારે દોષિત ગોચરી નથી વાપરવી’
ૐ
၁
ર
પોતાના ગુરુદેવ સાથે બે મુનિઓ રાતા મહાવીરમાં રોકાયા હતા. બેય મુનિઓને ઓળી ચાલતી હતી.
આ
રાતા મહાવીરથી ૪ કિ.મી. દૂર વીજાપુર ગામ હતું. ત્યાં અજૈનોના ઘરોમાંથી છે નિર્દોષ ગોચરી મળી રહેતી હતી.
પણ
આ
ਮ
રા
રાતા મહાવી૨ એટલે જાણે કે તદ્દન સૂમસામ વગડો જ જોઈ લ્યો! કોઈ ગામ નહિ કે ઘરો નહિ.
એક ભક્ત શ્રાવકે ત્યાં રસોડું ખોલેલું હતું અને બધી વ્યવસ્થા ગોઠવી હતી
પણ
આ મુનિરાજો તો નિર્દોષ ગોચરીના ખપી !
એમને આ બધું દોષિત શેં ખપે ?
ચૈત્ર-વૈશાખનો ધોમધખતો તાપ !
બપોરે ગોચરી લેવા જવું ! રાજસ્થાનની ગરમી !
વિચારતા પણ કંપારી છૂટે.
છતાં એ મુનિવરોએ એ બીડુ ઝડપી લીધું.
( વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી
આ
5
(૧૦૩)
5 x 5 Ð
રા
અ
ણ
၁။
ર
અ
મા
રા
