________________
णमो त्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
પણ એ ખરેખર જિનશાસનને સ્પર્શેલા ઉત્તમ શ્રમણીરત્ન હતા.
આ એ ભાનમાં હતા, પણ લોહીની ધાર વહી રહી હતી. પોતાની આવી દુ:ખદ આ અવસ્થામાં પણ એમને પોતાની ગુરુબેનોનો વિચાર આવ્યો.
|છે “આ પળે એમનું મરણ થઈ જાય તો ? એમને આ પળે તો સમાધિ આપવી જ અજોઈએ,નવકાર મંત્ર સંભળાવવો જ જોઈએ. તો જ જો કદાચ કાળધર્મ થાય તો એમનો અ ણ આત્મા સદ્ગતિમાં જાય...'
,,
ણ
၁။
ર
અને પોતાની ઘોર વેદનાનો વિચાર કર્યા વિના એ ઊભા થઈ સાધ્વીજી પાસે ગા ગયા, નમસ્કાર મહામંત્ર સંભળાવવા લાગ્યા.
ર
આ
જોગાનુજોગ ત્યાંથી પોલીસની જીપ પસાર થઈ, ધડાધડ બધા સાધ્વીજીઓને અ મા જીપમાં મૂક્યા. ખાડામાં પડેલા સાધ્વી ન દેખાયા, છેવટે તપાસ કરતા એમને પણ મા રા ખાડામાંથી બહાર કાઢી જીપમાં મૂકી હોસ્પીટલમાં લઈ જવામાં આવ્યા.
રા
એમાં બીજા એક વિદ્વાન સાધ્વીજીને ગળાની પાછળના મણકામાં તિરાડ પડી ગયેલી. સહેજ પણ માથુ હલે તો ચીસ પડી જાય.
ડોક્ટરે કહી દીધું કે “ત્રણ મહીના સુધી ચત્તા સુઈ રહેવું પડશે, સહેજ પણ માથું હલાવાશે નહિ. ૨૪ કલાક માટે ગળામાં બેલ્ડ પહેરી રાખવો પડશે.”
0000000
m
ચૈત્ર-વૈશાખની ભયાનક ગરમી !
એમાં વળી આ અપાર વેદના !
પણ શ્રમણી કોનું નામ !
કોઈપણ ફરિયાદ વિના એ સહન કરતા જ રહ્યા. આખો દિવસ સુતા સુતા જાપ આ કરતા, રાત્રે પ્રતિક્રમણ બાદ બીજા સાધ્વીજીઓ આ Bad-rest સાધ્વીજી પાસે બેસી સ્વાધ્યાય કરતા અને સાધ્વીજી સુતા સુતા સાંભળતા, કંઈ પણ ભૂલ આવે તો પોતે એ ભૂલ સુધારતા.
આ
આ
આ જ એક્સીડન્ટમાં ત્રીજા એક સાધ્વીજીને પણ ડોક્ટરે સંપૂર્ણ આરામ કરવાનો અ ણ કહેલો. પથારીમાંથી ઊભા પણ ન થવાય એવી પરિસ્થિતિમાં ગોચરી-માત્ર-સ્થંડિલ ણ ગા બધું જ પથારીમાં રહીને જ કરવાનું. આવી પરાધીનતા આવી ત્યારે બીજા વૈયાવચ્ચી ગા ૨ સાધ્વીજીઓએ તો કમાલ કરી.
ર
આ
મા
રા
નાગપુર સંઘ મોંમાં આંગળા નાંખી ગયો.
આ
સગી માતા, સગો ભાઈ, સગી બેન કે સગો બાપ જેવી સેવા ન કરે એવી સેવા આ મા
રાઠ
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી
(923) M
