________________
ર બનવાની સાધના આહાર ત્યજી મુનિ ધારી. ધનતે.. ૧
A dow 19૭
તિમિરકાળે પણ માસક્ષપણcપધારી, નિરાહાર બનવાની સાધના આ
song
Nog C 1000000
એમની આંખો સુકાતી જ ન હતી. ગુરુણીને સેવા કરતા વારંવાર જોઈને વારંવાર આ રડવા લાગે. - ગુરુણીને આ હકીકતનો ખ્યાલ આવતા જ અમૃતવચનોથી એ શિષ્યાને સાત્ત્વના આપી.
– “જો શિષ્યા ! તું તો મને વૈયાવચ્ચ દ્વારા કર્મ ખપાવવાની તક આપે છે. આ તું મારા પર કેટલો મોટો ઉપકાર કરી રહી છે, એની તને કલ્પના જ ક્યાં છે ? |
વળી હું કંઈ તારી સેવા નથી કરતી, હું તો પ્રભુની જ સેવા કરું છું. પ્રભુએ જ કહ્યું છે કે નો તાજ સેવ, સો માં લેવા જે ગ્લાનની સેવા કરે છે, એ મારી સેવા અ કરે છે. હું તો તારી સેવા દ્વારા પ્રભુને વહાલી બનવા ઈચ્છું છું.
માટે ખેદ ન કર. પ્રસન્ન રહે. – આ બધું અમે નજરોનજર જોયું છે, આવા દૃશ્યો જોઈ અમારી આંખ હર્ષાશ્રુથી ન ઉભરાય એ તો બને જ શી રીતે?
(આપણે જ્યારે કોઈની વૈયાવચ્ચ કરીએ ત્યારે આપણી જાતને ઉપકારી-મહાન ૨ માનીએ છીએ. જ્યારે હકીકત તો એ છે કે વૈયાવચ્ચ કરનાર લો પેલા ગ્લાન પાસેથી રે છે ઉપકાર પામે છે... અહંકારનાશની આ ચાવી ગુમાવવા જેવી નથી હોં !)
૧૨૫. વાહ ! રાજસ્થાનના રણમાં મીઠા ઝરણા ક્યાંથી? (એક સાધ્વીજીના શબ્દોમાં ...)
તમે દીક્ષાર્થી બેન લાગો છો, ખરું ને ?” રાજસ્થાનના અજોડ તીર્થ જેસલમેરના દેરાસરમાં પૂજા-ચૈત્યવંદનાદિ કરી હું બહાર નીકળી, ત્યારે ૧૪ વર્ષની એક છોકરીએ મને ખૂબ ભાવથી, આનંદથી પ્રશ્ન | કર્યો. | “હા ! ભાવના તો છે જ, દીક્ષા લેવાની.”
મેં જવાબ આપ્યો. હું મુમુક્ષુ હતી. મારી ઉંમર ત્યારે ૨૧ વર્ષની હતી. મારું ગુણા | દીક્ષાનું મુહૂર્ત નીકળી ગયું હતું. સંસારી બા-બાપુજી સાથે તીર્થયાત્રા કરવા હું ' જેસલમેર આવી હતી.
તો આજે મારા ઘરે નવકારશીનો લાભ ન આપો ? મને દીક્ષાર્થીનું બહુમાન આ માં કરવાનો લાભ મળે.” " વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી • (૧૦) mm
