________________
णमो त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
આ
“એ લુખા મમરા સાદા ખાખરા - મોળું સાદું દૂધ' હું ભૂલી શકતી નથી. (જિનસાસનમાં ખૂણે-ખાંચરે કેવા કેવા રત્નો પડેલા છે, એની આપણને ખબર આ જ ક્યાં છે ?
છે
આપણી દૃષ્ટિ સંકુચિત હશે, જો માત્ર “હું મહાન ! મારો જ ગચ્છ મહાન !’ અ એવી જ વૃત્તિ રમતી હશે તો કદી પણ આવા ઉત્તમ આત્માઓનો સંપર્ક પામવાનું અ ણ સૌભાગ્ય આપણને નહિ સાંપડે એ નિશ્ચિત હકીકત છે.)
ણા
၁။
၁။
ર
૧૨૬. જે હોય તે ચાલે
૨
-
આ
“સાહેબજી ! બધા સાધુ-સાધ્વીઓ લીલા શાક જ વહોરી જાય છે. બધાને મગના અ મા શાકની વિનંતિ કરી, પણ કોઈ એક દાણો પણ લેતા નથી. આમ કેમ ?”
રા
mmmmmmm
છ'રી પાલિત સંઘમાં વહોરાવવાની જવાબદારીવાળા શ્રાવકે વધઘટમાં ગોચરી રા| આવેલા સાધ્વીજીને પ્રશ્ન કર્યો, થોડોક અણગમો વ્યક્ત કર્યો.
સાધુ-સાધ્વીજીઓ કારણવશાત મગનું શાક નહિ વહોરતા હોય, બીજું શાક લેતા હશે એમાં એના મનમાં અશુભ વિચારો ઊભા થયા અને એ સાધ્વીજી સામે બોલી બેઠો.
0 - = ૯
પણ આ સાધ્વીજીએ તો તરત કહ્યું કે
“મારે મગનું શાક જ વહોરવાનું છે.'
અને મોટો એક ચેતનો ભરીને મગ વહોર્યા. પેલા શ્રાવકના ભાવ પલટાયા. એને અતિશય સદ્ભાવ થયો.
આ
આ
ઉપાશ્રયે આવીને સાધ્વીજીએ કોઈને વાત ન કરી કે “કારણસર આ રીતે ૧ ચેતનો મગ વહોરવા પડ્યા છે. શ્રાવકના ભાવ ન બગડે એ માટે આ રીતે વહોર્યું છે, તો બધા થોડા થોડા મગ લઈ લો...”
છે
છે
અ
ણ
આવું કશું જ કહ્યા વિના પોતે જ એક ચેતનો મગ પ્રસન્નતાપૂર્વક વાપરી ગયા. અ એમણે ખરેખર મગ લેવાના જ ન હતા. માત્ર શ્રાવકના ભાવ ટકાવી રાખવા ણ જ આ પ્રમાણે કરેલું.
၁။
၁။
ર
૨
ન તો શ્રાવકને અધર્મ પામવા દીધો કે ન તો ગુરુબેનો વગેરેને પ્રતિકૂળ વસ્તુ અ બળજબરી વપરાવી. પણ બંનેમાંથી વચલો માર્ગ કાઢી લીધો.
મ
ਮ
મા
રાા
“આપણા નિમિત્તે શ્રાવકો અધર્મ ન જ પામવા જોઈએ, એ માટે પ્રતિકૂળ વસ્તુ વધુ વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૧૬૨)
રા
A
