________________
णमो त्थु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
સાધ્વીવૃંદ જુનાગઢ-ગિરનારની યાત્રા કરવા જઈ રહ્યું હતું. ત્યાં સવારે કોઈક
આ નાના ગામની સ્કુલમાં ઉતર્યા. સ્કુલવાળા સાહેબે માત્ર સાંજ સુધી જ સ્કુલમાં રોકાવાની આ છૂટ આપેલી એટલે સાંજે ફરજીયાત વિહાર કરવો પડે એમ હતો.
છે
અ અતિભયાનક હતી, એટલે વહેલો વિહાર કરવો શક્ય ન હતો. છતાંય પ્રાયઃ સાંજે અ ણ સાડાપાંચ વાગે તો એ સાધ્વીવૃંદે વિહાર શરુ કરી દીધો.
၁၁။
ર
H
આગળ ૧૦ કિ.મી. પહેલા સ્થાન મળે તેવા કોઈ સંજોગો ન હતા. ગરમી
આગળ એક સરકારી સ્થાન દેખાયું, એટલે સાથેના માણસને ત્યાં જગ્યા માટે પૂછવા અ મોકલ્યો પણ એમણે ચોખ્ખી ના પાડી.
મા
સાધ્વીવૃંદ ચિંતામાં પડ્યું. અંધારું થઈ ગયું હતું અને ચાર-પાંચ કિ.મી. હજી રા ચાલે તોજ સ્થાન મળે એમ હતું.
આ
છે
અ
el
၁။
૨
લગભગ પાંચ-છ કિ.મી. ચાલ્યા ત્યાં તો આકાશમાં અંધારપટ છવાવા લાગ્યો.
“શું કરવું ?” એની ગડમથલ ચાલતી હતી ત્યાં તો અજૈનભાઈએ રસ્તામાં ઉભેલા એ સાધ્વીઓને ભગવાન માની પોતાના ઘેર આવવા આમંત્રણ આપ્યું.
“અમે ૧૭ જણ છીએ... તમારા ઘરે સમાઈ શકશું ?' સાધ્વીજીઓએ સામો પ્રશ્ન કર્યો.
“અરે પ્રભુ ! તમે પધારો તો ખરા...''
કહી એ માણસ પોતાના ઘરે ૧૭ સાધ્વીજીઓને લઈ ગયો.
ઘરનો બધો સામાન ચોકમાં ખડો કરી દીધો. એ અજૈન ભાઈ અને એના ઘરનાં માણસો આખું ઘર સાધ્વીવૃંદના ભરોસે સોંપી નિરાંતે ચોકમાં સુઈ ગયા.
સવારે વિહારના સમયે સાધ્વીજીઓને કહે કે
“મારા ઘરનાં ચા-પાણી પીધા વગર તમે જાઓ, તો મારા અન્નનો દાણો લાજી ઉઠશે...'’
દીધા.
બળજબરીથી સાધ્વીજીઓને અમુક ભોજન વહોરાવી, વપરાવીને પછી જ જવા
મા કલ્યાણકારી માર્ગ છે.)
રા
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી (૧૬)
래미에로 래게리
ભગવાન માને
ણ
၁။
ર
આ
મા
રા
11111111111111
આ
(જાણ-પહેચાન વિના પણ આ આર્યપ્રજા આપણને સત્કારે છે,
છે, સન્માને છે એની પાછળનું કારણ છે આપણો સાધુવેષ, આપણો આચાર... એ અ વેષનો ઉપકાર માની આપણે એને વફાદાર રહીએ એજ આપણા આત્માનો એકમાત્ર અ
5 Ð
$ s,
ર
En
