________________
णमो त्थुण समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्थु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स
નથી પારવું પચ્ચકખાણ... નથી પીવું પાણી... ગોચરી વહોરી લાવ...!'
આ
મોઢા પરની એકપણ રેખા બદલ્યા વિના પ્રસન્ન મુનિરાજ ગોચરી ગયા, પૂરા દોઢ આ કલાક ગોચરી ફરી, ઉપાશ્રયે આવ્યા. ગુરુને ગોચરી વપરાવી, પછી જ પચ્ચક્ખાણ છે પારી પાણી વાપર્યું.
અ આ મુનિરાજ કહે છે કે - “કડક ગુરુની આજ્ઞા જેને ગમી જાય, એ શિષ્યનું શીઘ્ર અ
୧
၁။
ર
ણ
၁။
ર
$ =
રા
આ
છે
આ
છ
ગા
ર
"
કલ્યાણ થાય.’”
(આપણા ગુરુ આપણી ઉપર આવી કડકાઈ કરે તો ?... ગુરુ કેવા લાગશે?)
૧૨૯. ગુરુની અમૃતવાણી-પત્થર પણ બનતા પાણી
આ
ਮ
મુંબઈ મહાનગરીથી છેક સમેતસિખરજી તીર્થનો છ'રીપાલિત સંઘ નીકળ્યો. એમાં એકાદ દિવસ યાત્રિકોના બેડીંગની ટ્રક કારણસર મોડી આવી. યાત્રિકો રા ધુંઆકુંઆ થઈ ગયા. સંઘપતિઓને માટે જેમ તેમ બોલવા લાગ્યા.
એમાં વળી કેટલાક યાત્રિકો તો સીધા સંઘનેતા આચાર્યદેવ પાસે જ ગયા અને ગરમાગરમ શબ્દો બોલવા માંડ્યા.
“આ તે કંઈ વ્યવસ્થા છે ! તમે શું કરો છો ? તમને બધી સગવડ મળી રહે, એટલે કોઈ ચિંતા જ નહિ. પણ અમારો કદી વિચાર કર્યો છે...'
આચાર્યદેવ એક અક્ષર પણ ન બોલ્યા, શાંત બેસી રહ્યા.
બપોરે ત્રણ વાગે વ્યાખ્યાનનો સમય થયો.
રા
અહીં તમને ક્યારેક અગવડો ભોગવવી પડે છે. તમારા ઘરે તો તમને કોઈ મુશ્કેલી ન હતી. હું તમને છેક અહીં સુધી લાવ્યો, તમને પડતા કષ્ટોમાં નિમિત્ત હું અ બન્યો છું. તમે મારા નિમિત્તે પરેશાન થયા છો, હું ક્ષમા યાચું છું.”
આચાર્યદેવની ગગદિત વાણીની ધારાએ આખી સભાને રડાવી દીધી. તમામ 001 વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૧૬૫)
0000000000000
આચાર્યદેવ પ્રવચન આપવા પાટ પર પધાર્યા.
વ્યાખ્યાન મંડપ યાત્રિકો, સંઘપતિઓ, મહેમાનોથી ચિક્કાર ભરાયેલો હતો. આ ત્યાં તો આચાર્યદેવે કમાલ કરી,
છે
તેઓ બોલ્યા કે
“મારા તમામ યાત્રિકોને મિચ્છા મિ દુક્કડં. તમે બધા મુંબઈ મહાનગરીની મોજ- અ મજા મહેફીલ છોડીને આવી કષ્ટમય યાત્રામાં આવ્યા છો, એ અનુમોદનીય છે.
હા
၁။
ર
અ
ਮ
રા
