________________
भगवओ महावीरस्स णमो त्थु ण समणस्स भगवओ महार
णमोत्थु णं समणस्स भगवओम
૨
રુ
છ ૨
૨ ૨ ૨
મેં આટ-આટલા વર્ષો સુધી આ કટુતા જાળવી રાખી, આવો કષાય વધાર્યા જ કર્યો? આ હાય !
એ સાંજે પ્રતિક્રમણ કરતા કરતા પગામસિજજા (શ્રાવકોના વંદિતાસૂત્રના સ્થાને T સાધુઓએ બોલવાનું સૂત્ર) આવી, એ બોલતા બોલતા મારો પશ્ચાત્તાપ આસમાને એ પહોંચ્યો, હું ચાલુ પ્રતિક્રમણે મારા એ નાના ગુરુબેન પાસે ગઈ, એમના પગમાં પડી મેં ક્ષમા માંગી, ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી.
“મેં તમને ખૂબ જ દુભવ્યા છે. પરેશાન કર્યા છે... મને ક્ષમા આપો.” એમણે મારી ક્ષમાને વધાવી લીધી. બસ, એ દિવસથી અમારી શત્રુતા ખતમ થઈ ગઈ.
(દરેક સંયમીમાં આવા ખમાવવાના પરિણામો જાગ્રત થાય તો કેટલું સરસ ! પછી [ તો કોઈ કોઈનો દુશ્મન રહે જ નહિ ને ?
પર્યુષણાના સ્તવનમાં કહ્યું છે કે “તમે હોંશથી સર્વ જીવોને ખમાવો, અહંકાર છોડી પગમાં નમી પડો, તમારું સમકિત નિર્મળ બનશે.”
બાકી જે ક્ષમાપના ન કરે અને ક્ષમાપના વિના જ સાંવત્સરિક પ્રતિક્રમણ કરી છે 8 લે તે મિથ્યાત્વી-સંઘબાહ્ય ગણાય.
હા ! એ ક્ષમાપના પણ હૈયાની હોવી જોઈએ, માત્ર જીભની નહિ.) ૧૨૮. ગુરુ મોહે મારે શબ્દો કી લાઠી, ચેલે કી મતિ અપરાધિની નાઠી 8
નિત્ય એકાસણા કરતા એ મુનિરાજ વૈશાખ મહિનાની ભયંકર ગરમીમાં ૧૮ = આ કિ.મી.નો વિહાર કરી એક ગામમાં પહોંચ્યા.
| ઉનાળો... સખત ગરમી... લાંબો વિહાર.... તરસ ખૂબ લાગેલી. મુનિરાજ રોજ તો બપોરે ગોચરી લાવ્યા બાદ જ પચ્ચક્ખાણ પારતા,
રુ
પણ
8 +
આજે એમણે ગુરુને વિનંતી કરી કે “સાહેબ આજે તરસ બહુ લાગી છે પચ્ચખાણ પારી, પાણી વાપર્યા બાદ ગોચરી જાઉં ?” | ગુરુની આંખ લાલ થઈ ગઈ. “પાણી વિના મરી જવાય છે ? ક્યારેક જ આવું એ
બને છે, તોય સહન નથી થતું? તો સાધુજીવનમાં બીજું સહન કરવાનું ય શું છે? : CUTTITUTI વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૧૪) STTTTTTTTS
