________________
हावीरस्स णमो त्थु ण समणस्स भगवओ महावीर
मोत्य ण समणस्स भगवओ महावीरस्स
ન
હોલના એક ખૂણામાં બધાએ બપોરની ગોચરી વાપરી, અને એના સમાચાર સ્વાધ્યાય પરિવારના યુવાનોને મળ્યા.
તેઓનો કાયદો હતો કે એ હોલમાં સ્વાધ્યાય વિના કશું જ નહિ કરવાનું. એટલે જ સાધુઓએ ગોચરી વાપરી એટલે એમને એવું લાગ્યું કે આ બધાએ હોલ અપવિત્ર આ કરી નાંખ્યો.”
તેઓ બધા ભેગા થઈ ગુરુવરને જેમ તેમ બોલવા લાગ્યા, ગુરુએ માફી માંગી || પણ એ યુવાનો શાંત ન થયા, ઉભા-ઉભા જ એ સ્થાન ખાલી કરાવ્યું. ત્યારે ગુરુ હસતા હસતા પોતાના શિષ્યોને કહે કે
“પ્રભુવીરના ઉચ્ચકક્ષાના ક્ષમાગુણની આજે આપણા જીવનમાં કસોટી થઈ... તો માં શા માટે નાપાસ થઈએ... સહન કરવાનું...” - ૧૩૩. દેહતણી સુખશીલતાથી ભટક્યો સંસાર અનંતો...
સદાય પ્રસન્ન રહેનારા એ આચાર્યદેવ ભક્તો કે લોકસમૂહથી તો અનાસક્ત છે, પણ પોતાના દેહ પ્રત્યે પણ અનાસક્ત છે.
એમના પગનું ઓપરેશન હતું, ત્યારે પગને બેભાન કરાવ્યા વિના જ ઓપરેશન કરાવ્યું.
જાણે કે પોતે એ પગથી સાવ જ ભિન્ન છે” એ રીતે પોતાના જ પગનું ઓપરેશન 8 માત્ર સાક્ષી ભાવે જોયા કર્યું. 8. વેદનાની રેખા પણ એમના મુખ પર ન દેખાય.
આ ઘણીવાર એ આચાર્યદેવ વાચના આપતા હોય અને ત્યારે જ ડોક્ટર કે શિષ્ય | એમને હાથ ઉપર ઈંજેક્શન આપતા હોય, પણ એમની વાગ્ધારા અસ્મલિત ચાલે. છે સોંય શરીરમાં ઘુસે એ એક બે પળ પણ એમના મુખની રેખા ન બદલાય, વાચના અટકે આ નહિ. -
૧૩૪. હું કરુ હું કરું એ જ અજ્ઞાનતા... સાહેબ ! એ સાધકનું તો તમે કલ્યાણ કરી દીધું. આપના પરિચયમાં આવ્યો, 'ર . એ પૂર્વે એનો કોઈ આધ્યાત્મિક વિકાસ ન હતો, પણ આપનો પરિચય થયો, | IS વાચનાઓ સાંભળી, અને એનો આત્મા જાગ્યો... આજે તો એણે સાધનાની જે ઉંચાઈ |
Common વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૧૬૯)
"
