Book Title: Vishvani Aadhyatmik Ajaybi Aapna Sadhu Sadhviji Bhagwanto 01
Author(s): Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

Previous | Next

Page 176
________________ भगवओ महावीरस्स णमो त्थु णं समणस्स भगवान ममणस्स भगवओ महावीरस्स કરી णमोत्यु णं समणरस भगवओ माही આ (ખ) દીક્ષા પર્યાય પાંચ વર્ષનો છે, અને દીક્ષા બાદ ૧ થી ૩૮ ઓળી પૂર્ણ કરી.. (ગ) દર ૧૨ તિથિ આંબિલ કરે. (ઘ) એમનો મુખ્ય ગુણ તો એ છે કે ગુરુ મહારાજ પાસે સાધુઓ કામસર ભેગા છે | થયા હોય અને વાતો કરતા હોય ત્યારે અવસરે એ ગુરુમહારાજને તો પાણી વપરાવે | અને જ, પણ સાથે સાથે ત્યાં બેઠેલા નાના-મોટા બધાયને પાણી વપરાવે. હેતથી વપરાવે. આ | (ચ) રાત્રે એ ઘણા વડીલોનો સંથારો પાથરવાનું કામ કરે. સંથારો પાથરતી , | વખતે એના ઉપર હાથ ફેરવતા ફેરવતા જાણે કે મંત્ર બોલતા હોય એમ બોલે કે “હે સંથારા! મારા ગુરુદેવનો = વડીલોનો સંપૂર્ણ થાક તું ઉતારી દેજે હં! એમના ' અને જીવનમાં નવી તાજગી અને સ્કૂર્તિ આપજે. વહેલી સવારે ઉઠીને સુંદર આરાધના માં કરવાનું સામર્થ્ય આપજે.” કેવી નિર્મળતમ ભાવના ! | ૧૨૪. ઉપકારી કોણ? વૈયાવચ્ચ કરનાર કે આપનાર ? (એક સાધ્વીજીના શબ્દોમાં ! ...) એ વખતે અમે અમદાવાદ ગિરધરનગરમાં સુશ્રાવક હીરાભાઈના બંગલામાં 3 ચાતુર્માસ રહ્યા હતા. અમારી સાથે બીજા પણ બે ઠાણા=ગુરુ-શિષ્યા ચાતુર્માસ બિરાજમાન હતા. બંને 3 3 તપસ્વિની હતા. પણ વિધિના લેખ ન્યારા છે ! એ શિષ્યાને અચાનક ભયંકર રોગ લાગુ પડ્યો. એમની આખાય શરીરની ચામડી આ સુકાઈ જતી, એની મેળે ખરી પડતી. આખું શરીર માંસનો લાલચોળ લોચો હોય એવું . ૧ થવા માંડ્યું. નવી નવી ચામડી પાકતી જાય અને શરીર પરથી ઉતરતી જાય. અને આ વિષમદશામાં એમના ગુણી જોરદાર વૈયાવચ્ચ કરવા લાગી પડ્યા. ગોચરી- આ ણ પાણી તો ઠીક, પણ ઉતરતી ચામડીઓને ભેગી કરી પરઠવવી, દવાઓ લગાડવી, ણ ગળ માંસના લોચા જેવા એ દેહને સાચવવો... પેલા શિષ્યા ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડવા લાગ્યા. આ “મારા ગુરુણીને મારા નિમિત્તે કેટલો ત્રાસ ! મારે તો સેવા કરવાની હતી. એને | મા બદલે...?” CHITTI વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૧૫૯)

Loading...

Page Navigation
1 ... 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194