________________
વાધિક વાપરતા વાસના જાગે, આળસ, રોગ, કષાયાદિક જાણી હિમશિ.,
Aહિતમિત આરોગે. ધન તે૮૩
અનપ્રાન પણ માત્રાવિક વાપરતા
- ૬
9 o e
હ
- સાધ્વીઓએ કરી છે.' એ શબ્દો શ્રીસંઘના હૃદયમાંથી નીકળેલા હતા. આ
પણ પેલા સાધ્વીજીની પરહિતચિંતા તો જુઓ
મારા નિમિત્તે મારા ગુરુબેનોને કેટલું બધું સહન કરવું પડે છે ! કેવી મુશ્કેલી માં * પડે છે. અરેરેરે ! ખેર ! મારે જેટલું વધુ સહન થાય એટલું કરવું. પણ મારા આ ગુરુબેનોને વધુ કષ્ટ નથી આપવું.” - અને એ સાધ્વીજીએ આ વિચારનો અમલ શરૂ કર્યો. ભૂખ લાગે, કંઈક ખાવાનું પણ મન થાય તો પણ સહન કરે. માંગે નહિ. પાણી પીવાનું મન થાય. તરસ લાગે તો ગા
પણ ચૂપ રહે પણ ગુરુબેનોને પાણી આપવા માટે ન કહે. માત્રુ જવાની શંકા થાય તો ? આ પણ સામાન્ય શંકા હોય ત્યાં સુધી કંઈ જ ન બોલે, વિશેષ શંકા થાય તો જ કહે. આ
ગુરુબેનો જ્યારે પૂછે કે “પાણી વાપરવું છે, કંઈક ગોચરી વાપરવી છે...” ત્યારે મા રા ના છૂટકે કહે.
તેઓ જે લાવે, જે આપે તે વાપરી લે.
એ ગુરુબેનોને પણ ખ્યાલ આવી ગયો કે, “અમને કષ્ટ ન પડે એ માટે આ = સાધ્વીજી બધું સહન કરે છે. કશું બોલતા નથી.” એટલે તેઓએ વિશેષ કાળજી કરવાની ? શરુ કરી દીધી.
ત્રણ મહિના સુધી પથારીમાંથી નીચે પણ ન ઉતરી શકાય એવી ગંભીર દશામાં જ # પણ આત્માના પરિણામોની આવી હિમાલયના શિખરને આંબતી કેવી અવલકોટિની ક a ઊંચાઈ !
હજી સાંભળો !
રોજ સાંજ પડે ત્યારે આ એક્સીડન્ટવાળા સાધ્વીજી વૈયાવચ્ચી ગુરુબેનને કહે કે | “મને દિવસ સંબંધી આલોચના (દિવસ સંબંધી લાગેલા દોષોની નોંધ) લખી આપશો ?”
આ દશામાં પણ પોતાના પાપોનો કેવો ભય ! પેલા ગુરુબેન દંગ થઈ ગયા.
પછી તો રોજેરોજ સાંજે એ ગુરુબેન ડાયરી-બોલપેન લઈને બેસે અને એ સાધ્વીજી ર પોતાને લાગેલા દોષો લખાવે. “આજે આધાકર્મી દૂધ વાપર્યું, આધાકર્મી ગોચરી
વાપરી, ફૂટ વાપર્યું...” વગેરે. મા (આપણે સાજા છીએ, જાતે લખવા સક્ષમ છીએ છતાં જો આપણને રોજ તો ઠીક, મા
આ
» હુ
• ૬ હ હ
= e
INDIT વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૧૨૪) INTS
