________________
દેવ નૃપ
૫ શ્રેષ્ઠિ સવિ જનતા દાસ બને જેનાથી, એ નિરિગ્રહતાગુણધારક મુનિવર ભાગ્યસંગાથી. ધન તે...૯૪
રે ! કમ સે કમ મીઠાઈ તો મારે છોડવી જ જોઈએ.
,,
અને મેં ગઈકાલે જ આખી જીંદગી માટે સંપૂર્ણપણે મીઠાઈનો ત્યાગ કર્યો છે.” આ ગુરુવરના શબ્દો સાંભળતા શિષ્યોની આંખમાં પણ ઝળઝળીઆ આવી ગયા. છે (સ્તવનો અને સજ્ઝાયો તો આપણે પણ ઘણા બોલીએ છીએ, પણ મનને અ હલબલાવી દે, જીવન પરિવર્તન કરવા પ્રેરી દે એવા સ્તવન-સજ્ઝાય કેટલીવાર અ
ણ
ણ
બોલ્યા ?)
၁။
၁။
ર
ર
આ
છે
૧૦૪. કઠોર ગુરુ ગમશે ને ?
અ
(એક શ્રમણીવર્યા પોતાના જીવનનો એક પ્રસંગ જણાવે છે કે)
આ
ਮ
→ સંયમજીવનનું મારું એ પ્રથમ ચાતુર્માસ હતું. એક દિવસ મારે ઉપવાસ હતો મા રા એટલે પ્રતિક્રમણ બાદ તરત સંથારા પોરિસી ભણાવીને હું સુઈ ગઈ, તરત ઊંઘ આવી રા
ગઈ.
tttttttt1111111
આ
છે
અચાનક મને એમ લાગ્યું કે “મને કોઈ ઉઠાડી રહ્યું છે.” મેં આખ ખોલી,
ધ્યાનથી જોયું તો એ મારા તારણહાર ગુરુણી જ હતા. “અત્યારે મને કેમ ઉઠાડી હશે ?” મારા મનમાં પ્રશ્ન થયો. ત્યાં તો
Om
“કેમ આજે વહેલી સુઈ ગઈ ?” ગુરુણીએ પ્રશ્ન કર્યો.
“આજે ઉપવાસ હતો, માથુ દુ:ખતું હતું. એટલે સુઈ ગઈ.” મેં નમ્રતાથી જવાબ
આપ્યો.
આ
“આજનો રાત્રિ સ્વાધ્યાય કર્યો ?'' પાછો પ્રશ્ન થયો.
“ના જી ! આજે મન નથી માનતું, એટલે સ્વાધ્યાય ન કર્યો.” મેં જવાબ દીધો. “તો શું અહીં સંયમજીવનમાં મન માને એ જ કરવાનું ? અહીં મનનું ધાર્યું નથી અ ણ કરવાનું, પણ પ્રભુનું ધાર્યું કરવાનું છે.
આ
મા
၁။
၁။
૨
જો, એટલું સમજી રાખ કે રાત્રિસ્વાધ્યાય એ તો સાધુતાની કસોટી છે. ગૃહસ્થો ૨ હજારો તકલીફો વચ્ચે પણ નોકરી કરવા જાય છે, “મન નથી માનતું” એમ કહી જો
આ નોકરી કરવા ન જાય તો એમની ભૂંડી હાલત થાય.
મા
રા
અ
તો આપણે શું સામાન્ય તકલીફો આવે એટલે આરાધના મૂકી દેવાની ? એ ન મા વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૧૪૦)
રા
