________________
ભોજન-ભક્તને તનુ મૂર્છાથી ચૌદપૂર્વી પણ ભમતા. ભીષણભવસંસારે જાણી, નિઃસંગભાવે રમતા. ધન તે...૮૫
૯૨. નીરસ રસવતી (રસોઈ) રસથી જમતા...
આ
આ
ણા
મેં જે સાધ્વીજીની અનાસક્તિ માટે ખૂબ જ પ્રશંસા સાંભળી હતી એ પણ આ ગા ૨ વૃંદમાં સાથે જ હતા.
ર
અ
મારે વિશેષ પરિચય નહિ, પણ એટલું જાણવા મળ્યું કે આવા લાંબા વિહારોમાં અ મા પણ એમને ૯૦મી ઓળી ચાલે છે, રોજ બધાને વપરાવ્યા બાદ જ ગોચરી વાપરવા મા રા બેસે છે...
અ
ણ
၁။
F
000000000000000
આ
(એક સાધ્વીજીનો સ્વાનુભવ એમના જ શબ્દોમાં –)
છે
→ સમેતશિખરજીથી વિહાર કરીને આવતું ૨૪ સાધ્વીઓનું વૃંદ અમારે ત્યાં મહેમાન તરીકે પધાર્યું.
એમાં ૧૨ જેટલા સાધ્વીઓને ઓળી ચાલતી હતી.
એ દિવસે પણ એવું જ થયું, ગોચરી તો અમે સ્થાનિક સાધ્વીજીઓએ લાવી, પણ એ શ્રમણી બધાને ગોચરી પીરસ્યા બાદ જ વાપરવા બેઠા.
અમારા આશ્ચર્ય વચ્ચે હજી તો માત્ર ૧૦ જ મિનિટ થઈ અને એ પાત્રા ધોવા
લાગ્યા,
એમનું આંબિલ થઈ ગયું.
અમે કહ્યું કે, “ઊભા તો રહો. આટલી ઉતાવળ કેમ કરો છો ? તમારી ભક્તિનો લાભ અમને ક્યારે મળશે ? અને જૂઓ. આ ગોચરી તો વધી પડી છે. મહેમાનો આવ્યા છે, એટલે ઉલ્લાસમાં સાધ્વીજીઓ વધારે ગોચરી લાવ્યા છે, તો એ ખપાવવામાં તો મદદ કરો.”
આ
છે
રા
ગોચરી ખરેખર વધી પડી હતી.
એક સાધ્વીજીએ એ તપસ્વિનીને જ કહ્યું કે “આપ તપસ્વિની છો, આપ જ આ વધેલી ગોચરી બધાને આપો, તો જ આ ખપશે. બાકી પરઠવવી પડશે...'
એ તપસ્વિની સાધ્વીજીએ બેઠા બેઠા બધી ગોચરી બધાને ખપાવવા આપી.
આ
ણ
၁။
૨ વધ્યો.
એ આંબિલની હતી, એકદમ ઠંડી હતી, જાડી હતી, જે સાધ્વીજી માટે એ અ તુવેરદાળ લવાયેલી, એમને પિત્તપ્રકોપ હોવાથી એ માત્ર દાળનું પાણી જ પીનારા
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૧૨૭)
5 = dayat
રા
આ
$ø5
એમ કરતા લગભગ બધું પતી ગયું પણ છેલ્લે એક મોટો ચેતનો તુવેરની દાળનો ગા
૨
આ
ਮ
રા
